✅ به نام خدای منّان و حنّان! ✅ انقلاب فرهنگی در عصر اموی! (۶) .... ح. رواج فرقۀ کلامی جبریّه‌ با پا نگرفتن تفکر «هر کار خواستی بکن، دلت پاک باشد!!» حکومت وارد فاز جدیدی شد. این بار شخص اول حکومت یعنی معاویه وارد گود شد. بنا بر نقل مورخان، خود معاویه طلایه دار ترویج اعتقاد به جبر شد. (کاهل بهایی، عماد الدین طبری، ج2، ص262) وقتی عایشه از او پرسید؛ «چرا یزید را به جانشینی خویش برگزیدی؟» گفت: «خلافت یزید قضا و حکم الهی است. بندگان خدا حق دخالت در آن را ندارند.» (الامامۀ والسیاسۀ، ابن قتیبۀ دینوری، ص97) از این به بعد برای انجام گناه، توجیه دیگری هم تراشیده شد.! برای عابدان و زاهدان بی بصیرت اینگونه تداعی شد که؛ جامعه آلوده و پر از گناه، ره آورد قضای الهی است و ما مجبوریم در این فضا زندگی کنیم!! برای آوازه خوان ها و رقاص ها هم اینگونه که؛ قضای الهی شما را رقاص بار آورده است و این مدال گناه! را تا پایان زندگی باید داشته باشید.!! وای خدای من!!! ط. ترویج فقر‌ ایجاد فقر در بین مردم، مخصوصاً مذهبی ها علاوه بر بی رونق کردن مذهب، ابتدای القای شبهات زیاد شد. چرا این ها که مذهبی هستند فقیر تر هستند؟ چرا خارجی ها که اهل آواز و غنا هم هستند دچار عذاب نمی شوند و وضعشان از ما خیلی بهتر است؟ چرا ....؟!! اندیشه «فقیر کن تا حکومتت پابرجا بماند!» سیاستی بود که توسط معاویه به یادگار ماند و حتی عباسیان هم از آن استفاده کردند البته رعشه های این نوع سیاست نیز از پدر معنوی معاویه یعنی عمر و عثمان دیده می شد. فقیر که باشی، ایمانت روی تیغ شبهات قرار می گیرد. تیغ شبهات مرد خودش را می طلبد. کمی لَنگ بزنی باید از ایمانت خداحافظی کنی. ایمان که رفت، رقاص می شوی! آواز خوان می شوی! شراب خوار می شوی! .... با اعمال سیاست فقرافزایی! روزنه های تطمیع، تأمین مالی، آسایش، رفاه و ... باز شد. خیلی ها برای رسیدن به این گزینه ها حتی خودشان را هم فروختند.!! (جهاد امام سجاد (ع)، محمدرضا حسینی جلالی، ص159)‌ 👈 ادامه دارد... ✏️ @medademan https://eitaa.com/joinchat/4259250201C60440c06cc