⭕️هفت گروهی که ما را در شبکه های اجتماعی آزار می دهند
✍️بخش چهارم
۴. مبارز عدالت اجتماعی
💢ممکن است کاملاً بیغرض شروع شود. وارد بحثی دربارۀ هر موضوعی -چه سیاسی، چه غیرسیاسی- میشویم و حرفی میزنیم که به نظر خودمان بیخطر یا بدیهی است. بعد، ناگهان تحت حملۀ غضبآلود کسی قرار میگیریم که ما را به بیتفاوتی بیشعورانه و ایستادگی در مقابل پیشرفت متهم میکند. شاید اظهارنظرمان نه حرفی قطعی که اندیشهای گذرا باشد، یا کمی کنایه در آن باشد یا زمینۀ خاصی داشته باشد و به زنجیرهای از بحثهایی مربوط باشد که در چنین رسانهای نمیتوانیم با جزئیات توضیحش دهیم. اما فردی که ما را به گناه اخلاقی فاحشی متهم میکند فرض را بر این گذاشته است که ما، بدون طعنه یا آن زمینۀ مشخص، اصرار قطعی بر ایدههایمان داریم. از این حرف ما تفسیری کردهاند که ظاهراً با برافروختگی حقبهجانبهشان همخوانی دارد.
🔺حالا ناگهان خودمان را زیر حملهای از طرف انبوهی از مبارزانی میبینیم که ناجوانمردانه با هم بر سرمان خراب میشوند و زندگیمان را فلاکتبار میکنند.
💢 اگر سعی کنیم با هر چیزی جز یک عذرخواهی مفصل از خودمان دفاع کنیم، فقط خشمشان از بیتفاوتیمان را شعلهورتر میکنیم. در واقع حتی عذرخواهی هم از تندی واکنششان نمیکاهد. سروکله زدن با چنین مدل آدمهایی مشخصاً حساس و کلافهکننده است، چون همهچیز را سیاه و سفید میبینند؛ آنها در طرف خوب هستند و ما در طرف بد. شاید در باورهایشان صداقت داشته باشند، اما آنچنان خودشان را با هدفشان تعریف میکنند که حس میکنند حق دارند خشنتر، توهینآمیزتر و بیتفاوتتر از هر چیزی باشند که ما احتمالاً بیان کردهایم.
💢این مقدار ریاکاری اصلاً به چشمشان نمیآید (شبیه همین، افرادی را میبینیم که علاقه دارند بقیۀ افرادِ ظاهراً زیادی حساس به نقد را «نازکنارنجی» صدا بزنند، اما با جزئیترین بحث برعلیه ایدههایشان با خشمی حقبهجانب منفجر میشوند و متوجه این طنز روزگار نیستند). حقیقت این است که آنها آنقدر به توهین حساس هستند که میتوانند توهین را تقریباً در هر حرفی تشخیص بدهند، حرفی بسیار جزئی که با اصول اعتقادیِ سفت و سخت آنها فرق میکند. درواقع، احساس خشم و اینکه آزرده شوند، به آنها نوعی هیجان مخفی میدهد و راهی است تا تمام بیزاری شخصی و انزجارشان را تخلیه کنند. این مسئله میتواند به نوعی اعتیاد به خشم تبدیل شود.
💢در جهان واقعی این مدل افراد تقریباً همه کس را با لحن حقبهجانب و توبیخگرانه و برتری اخلاقی خود رنجانده و بیزار میکنند. اما در جهان آنلاین که انبوهی از همرزمانشان پشت آنها هستند، میتوانند تقریباً بدون مجازات عمل کنند. تصمیم به دفاع از خودمان اغلب خردمندانهترین کار ممکن نیست.
💢وقتی آنها با عبارتی منفی به ما برچسب بزنند، راههایی پیدا میکنند تا هر آنچه مینویسیم را طوری تغییر بدهند که با تفسیرشان جور دربیاید. یک واکنش احتمالی میتواند با شوخی همراه باشد؛ چون آنها عموماً شوخی ندارند، واکنش افراطی نشان میدهند و شاید مضحک به نظر برسند، اما حتی این کار هم ممکن است تاکتیکی زیادی خطرناک باشد که جمعیتی را به جانتان بیندازد. بهترین کار این است که خیلی زود، احتمالاً با یک عذرخواهی ملایم، بیصدا کنار بکشید و صبر کنید تا فراموشتان کنند و به قربانی بعدیشان حملهور شوند.
ادامه دارد...
#رسانه_شناسی
✅آرما(آرمان ناتمام)
@media_arma