بعضی ها ارزوی رفتن به رفتن به خارج از ایران رو دارند با یک تفکر خود کم بینی... بعد اگر براشون جور شه و برن و سختی های اونجا و مشکلات و بدبختی هاش رو ببینند دو حالت دارد: طرف زندگی اش رو فروخت رفت خارج، و اونجا در سخت ترین و بدترین شرایط زندگی می کند. می خواد برگرده ولی روی برگشت نداره😐 (اکثرا اینطورین) بعضی ها هم که اقلیت هستن وقتی با ناکامی های خارج روبرو می شم بر می گردن و قدر کشور خودشون رو می دونن البته یک حالت دیگه هم هست که طرف می ره خارج و هر ماه از ایران ساپورت می شه یعنی همون حمایت خودمون، یک ماه از ابران پول واسش نرسه....از پس خرجای اونجا بر نمیاد داستان زیر را ببینیم 👇