اگر -ها- را از دست بدهیم، دیگر فرصتی باقی نمی‌ماند ✍نباید این را از دست داد؛ فرصت خیلی خوبی است؛ ✅مکرّر عرض کرده‌ایم که اگر ماها از استفاده نکنیم، در این دنیای شلوغ، وقت دیگری نداریم برای خلوت با خودمان، با دلمان، با خدای خودمان؛ واقعاً وقتی باقی نمی ماند؛ ✅ما گرفتاریم؛ در این ۲۴ ساعت، چند ساعتش که خوابیم؛ آن ساعت‌هایی هم که بیدار هستیم، گرفتاریم؛ ✅هر کسی یک مشغولیّتی دارد یا مشغولیّت‌های مختلفی دارد؛ آن فراغت‌هایی که -قبلا- وجود داشت، امروز وجود ندارد _البتّه نقص زمانه نیست؛ طبیعت زمانه است_ بالاخره امروز وسایلی هست و زندگی، یک زندگی ماشینی است؛ ✅امروز پدیده‌هایی وجود دارد که این پدیده‌ها در گذشته وجود نداشته؛ لذا گرفتاری زیاد است؛ نمی شود در ایّام روز _چرا، البتّه اوحدیّ از مردم، در حال حرکت، در حال معامله، در حال کار فنّی، در حال کار با رایانه، در همه‌ی اوقات با خدای متعال مأنوسند و مشغول ذکرند و ذکر دائم دارند: الَّذینَ هُم عَلی صَلاتِهِم دائِمون؛ بعضی‌ها این ‌جور هستند که دائم در نمازند؛ حالا ما که دست‌مان به دامن آنها نمی‌رسد و از آنها دوریم؛ ولی کسانی آن‌جور هستند_ فرصت ما فقط است؛ اگر چنانچه را از دست بدهیم، دیگر واقعاً فرصتی باقی نمی‌ماند. ۱۳۹۸/۲/۱۰ @t_manzome_f_r