علی سوری در سال ۱۳۳۸در روستای پیرغیب از توابع شهرستان ملایر چشم به جهان گشود. علی از پنج سالگی درس قرآن را نزد مرحوم سیدابوطالب میرمعنی شروع کرد و تحصیلش را شبانه ادامه می داد و روزها به کار مشغول بود. در نوزدهم رمضان 1355 پدرش چشم از جهان فرو بست. وی در کمیته انقلاب اسلامی مسجد حاج شهبازخان به فعالیت پرداخت و سپس به اردوگاه خضر زنده -پادگان شهید محمد منتظری بعدی و سپس پادگان شهدا- رفت و در آنجا آموزش‏های مقدماتی را گذراند و سپس به عنوان منتخب کمیته تاکتیک از کرمانشاه عازم سعد آبادتهران گردیدتا آموزش‏های تخصصی را به پایان برساند. سوری در 1358 به عنوان مربی آموزش پادگان شهدا به فعالیت خود ادامه داد. مدتی هم مسئول آموزش بسیج خواهران در کرمانشاه بود. یکی دیگر از فعالیتهای او در جریان حادثه پاوه بود که به همراهی شهید آیت شعبانی عازم منطقه گردیده بودند. در بیان رشادتهای این شهید والا مقام همین بس که شهید چمران در سالگرد تجلیل از شهدای پاوه علی رادر میان جمعیت به نزد خود خواند و به مردم نشان داد و از شجاعت او تقدیر کرد. لازم به ذکر است که علی در مناطق سنندج، مریوان، سقز، بانه و مهاباد حضور مؤثر داشت. منافقین دو بار به ترور ناموفق شهید سوری اقدام کردند . علی در شب چهارم مهر 1359 وارد محور عملیاتی گیلانغرب شد. او که از سال 1357 تا 60 به مدت سه سال، نه بار مجروح شده بود سرانجام در حالی که فرماندهی نیروهای کرمانشاه در عملیات مطلع الفجر در منطقه گیلان غرب، سرپل ذهاب و قصر شیرین را برعهده داشت در تاریخ 8/10/1360 و در سن 22 سالگی به شهادت رسید. به روح مطهرش ۱۴ذکر نورانی صلوات