مولانا یا همان جلال الدین محمد مولوی در سال1244میلادی(642ه.ق)با شمس تبریزی آشنا شد.شمس از دراویش قلندریه بود ؛زبانی تند وتیز داشت.روندی که با تلاقی راه هایشان شروع شده بود،زندگی هردوشان را ازبیخ وبن دگرگون کرد؛دلشان یکی شد.صوفیان قرن های بعد پیوند آن دو را به یکی شدن دو دریا تشبیه کرده اند.درسایه ی دوستی ومصاحبت با شمس بود که مولانا جسارت یافت از دایره ی قواعد مرسوم پا فراتر بگذارد وبه اهل دلی مخلص مدافع آتشین عشق،بانی سماع وشاعری پرشور بدل شود.آثار معظمی که از خود بر جا گذاشت لقب"شکسپیر عالم اسلام"را برایش به ارمغان آورد.در عصر تعصب ها وپیش داوری هایی که تا اعماق جامعه ریشه دوانده بود،از معنویاتی فراگیر وصلح جو دفاع کرد؛در خانه اش را به روی همه ی انسان ها گشود.بر جهاد باطنی تاکید کرد که هدفش به کمال رساندن انسان بود.توصیه می کرد که انسان تا آخر با منیتش بجنگد وگام به گام بر نفسش غلبه کند. ┄═•❁ @book_pd ❁•═┄