یه مدت بود خیلی حالم بد بود😓ازلحاظ روحی به خاطر یه اتفاقی کلا ریخته بودم بهم😢 هیچی خوشحالم نمیکرد😔 به ظاهر خوب بودم،میخندیدم😊ولی توی دلم آشوب بود😔 حس میکردم خدا ازم ناراحته❗️نمیدونستم باحالم چه کنم‼️ تااینکه یه روز یه وویس گوش دادم درباره دوست شهید داشتن🙂 رو ازقبل کمی میشناختم. نمیدونم چرا اولین شهیدی که اومد توی ذهنم ایشون بود! یه مدت شروع کردم باهاشون حرف زدن🙂 حس میکردم میشنوه!!!میفهمه!!! اصلا یه جوری بهم میفهموند که داره گوش میده😶 کم کم بهتر شدم‼️یه شب ساعت 1/30نصف شب بود. داشتم باهاش حرف میزدم و گریه میکردم😭گفتم آقا ابراهیم یه جوری دستم رو بگیر بزار همیشه،همه جا تو رو کنار خودم داشته باشم!! مگه نمیگن شهدا زنده و حاضرو ناظر!! پس کمک کن از این دل آشوبی خلاص شم😔 یهو دیدم بالای صفحه گوشیم یه پیام اومد😐اسم پروفایل بود (ابراهیم هادی)😳 بازش کردم و دیدم یه نفر بااین اسم پروفایل منو دعوت به گروه ذکر شهید هادی کرده😭 شدت اشکم بیشتر شد!!! نمیدونستم گریه م برای چیه! ولی الان 5ماهه که تمام لحظات من با پرشده☺️😍 حال خوبیه وقتی یکی همیشه حواسش بهت هست!!! البته خواست واراده خداوند که شهدا اینجوری هوای همه رو دارن☺️ امیدوارم لایق باشیم. @ebrahimdelha🌹