✍به مناسبت یازدهم اسفند سالروز وفات سکینه پاک ذات عباسی مادر سردار شهید علی شفیعی
🔹همین ابتدا قلمم بغض می کند اما می نگارد برای او که نامش سکینه است یا روانتر بگویم ننه سکینه به لهجه کرمانی ها ننه علی جبهه
🔸اسوه ی صبر و ایثار بانویی که زندگانیش حماسه ها و مجاهدت ها درس می دهد.
🔹می توان لرزش دستانش را بر كوبه های منازل در كوچه و پس كوچه های سرد و خسته شهر یافت.
🔸آن گاه که همه هستی خود را برای مداوای همسرش داد و خود با مردانگی کمر همت بست.
🔸تا علی شفیعی اش را مرد بار آورد برای فرماندهی محورهای عملیاتی لشکر ۴۱ ثارالله
👌آیا صدای سختی های او را كه بر تارک تاریخ نواخته شد شنیده ای؟
👈نشان رنج او را از کوره های خشت مالی، رخت شویی ، نان پزی می شود گرفت.
💢از کوچه های مسجد جامع و از دیگ خالی از قوت که فقط با آب می جوشید برای حفظ کرامت و عزتش.
🔹به راستی او خود مردی بود مردتر از مرد
🔸مظهر شجاعت و عشق، اسطوره ایثار و فداکاری ایمان و غرور
🔹منش مردانه و استقامتش بانویی اسوه را برای تاریخ کرمان به یادگار گذاشت.
🔸قصه اش را بارها با خود مرور کرده ام قصه ای هست به تأسی از واقعیت قصه هر بار تکرار می شود برایم اما تکراری نه
🔹گر چه دو سال است بی او دنیای ما از نور محبتش خالیست.
🔸اما بی بی سکینه مادرم با من است نه همیشه چشم در چشم اما همیشه قلب با قلب برای آموختن راه بلد
🔹نمونه شدن و ماندگار شدن چرا که الگوی من است و همه ی بانوان تاریخ پر افتخار دیار کریمان و ایران اسلامی
@merajshohadaa