هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢روایات اسلامی نسبت به دقت و هوشیاری در هنگام سپردن امانات و نهی از اعتماد به «خائن» چه بیانی دارند؟ 🔹همانگونه كه ، موظف به امانتداری هستند، نيز بايد به هوش باشند كه خويش را به دست چه كسى مى سپارند. اگر كسى امانتش را به دست انسان بدسابقه اى سپرد و او در امانت خيانت كرد، بايد خويشتن را ملامت كند. پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) در حديثى مى فرمایند:  «مَنِ اْئَتَمَنَ غَيْرَ اَمِين فَلَيْسَ لَهُ عَلَى اللهِ ضِمانٌ لاَِنَّه قَدْ نَهَاهُ اَنْ يَأْتَمِنَهُ؛ [۱] كسى كه خويش را به غير بسپارد، خدا ضامن حفظ آن نيست؛ زيرا خدا او را از سپردن امانت به چنين كسى نهى كرده است». 🔹امام باقر (عليه السلام) در این رابطه مى فرمايند: «مَنِ ائِتْمَنَ غَيْرَ مُؤْتَمَن فَلا حُجَّةَ لَهُ عَلَى اللهِ؛ [۲] كسى كه فرد را امين بشمرد [و امانتش را به او بسپارد، مال خود را ضايع كرده و] حجتى در برابر پروردگار ندارد». بنابراين بر تمام «مديران جامعه اسلامى» لازم است كه آگاه باشند، مبادا «پست ها و مقامات مختلف حكومت» را كه از مهم ترين هستند، به دست بسپارند كه هم دنياى خويش را تباه مى كنند و هم دين خود را، زیرا آنان مسؤوليت سنگينى در پيشگاه خدا دارند. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ دوم، ج ‏۱۰۶، ص ۱۷۹، باب ۸۶ [۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۵، ص ۲۹۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابیطالب (ع)،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۱۹۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)