اما بعد .....
۱
🔺بعد از شهادت رییسی مظلوم، بارها با این پرسش مواجه شدم که حکمت شهادت او چه بود؟ او که داشت گره ها را دانه دانه باز میکرد، مشکلات ایران در حال حل شدن بود، در منطقه در حال قدرتنمایی آنچنانی بودیم، چرا اینطور شد؟ چرا باید در انتخابات به چنین نتیجهای میرسیدیم؟
🔺به نظرم پیروزی ایران باید با رشد حقیقی مردم محقق شود. خدا وقتی مردمی را دوست دارد، رشد آنها را رها نمیکند، او امکانات جدیدی میدهد تا رشد کنند، بنا نبود با وجود این همه ضعفهایی که داریم، به نتیجه برسیم. پس باید اول ضعفهایمان را میدیدم و میشناختیم، ثانیا امکانات بیشتری برای رفع آن ضعفها به دست میآوردیم. خون شهید رئیسی این هر دو را به ما داد. ضعفهایمان را امروز بالعیان میبینیم. کدام ضعفها؟ نیش و کنایه های آنانکه دولت شهید رئیسی را کوتاه قامت میدانستند، مخبر را کذاب مینامیدند، جهتگیری دولت را نئولیبرال و غیر انقلابی نام نهادند،در کنار سکوت و بی خیالی برخی دیگر. یادتان هست، آن روز که رهبر گفت امیدآفرینی، عمیقترین و فوری ترین جهادتان است، تبلیغ نکنید اسلام سیلی میخورد، و ما این کار را "گفتار درمانی" بی فایده دانستیم، آری ما همین بودیم که الان میبینید. همین آدمهایی که امروز به چهره هم پنجه میکشیم، یقه میگیریم، مچ میگیریم، یکی را فاسد مینامیم و دیگری را متحجر. تا دلمان خنک شود.
🔺خدا خواست رییسی مظلوم را ببرد شاید راحت تر او دست ما را بگیرد و بلندمان کند. او اگر شهید نمیشد چه میشد؟ با این وضعیت ما شاید اصلا دور دوم دولتش رای هم نمیآورد یا رای میآورد و ریزش آرا مردم خیلی بیشتر از اینها بود، و بدتر آنکه ما هم بنای تغییر نمیداشتیم و زشتیهای پنهان شدهمان هم آشکار نمیشد مثل انتخابات مجلس که رهبری بارها گفت تلخ نکنید کام مردم را، و ما توجهی نکردیم. آری او با شهادتش خودش و دولتش سنجه و الگویی شد برای ما، او دوباره نشاط و شور سیاسی را حیات بخشید، نگاه منفی و سیاهی که نسبت به مدیران کشور ساخته بودیم و به آن عادت کرده بودیم تغییر داد، نگاه خوش به کارگزاران نظام ایجاد کرد. خدای متعال این امکانات را با خون شهید و نمایش ضعفهایمان به ما داد که برخیزیم.
🔺بیایید برگردیم سخنان اخیر رهبری با مجلسیان را مرور کنیم، راه همان است که او گفت. بس کنیم دشمنی با رئیس جمهور جدید را. بس کنیم تحجر و فساد را. تحجر یعنی ظاهرگرایی و کنار گذاشتن باطن، باطن چیست؟ عقل و اخلاق و ولایت. این سه، اساس عمق و باطنند، بشکنیم این ظاهرگرایی و تحجر را. اصلی ترین فساد هم یعنی ضربه زدن به نظام انقلابی به خاطر خودخواهی و حزبخواهیها و رفیق بازیهایمان، چگونه؟ با دوقطبی های غلط که باعث ضعف همهمان میشود، با جابجا کردن اصل و فرعها نه آنگونه که رهبر میگوید،و اینها یعنی جهت و قدرت را بگیریم، فساد یعنی دلمان را از کینه مسوولین جدید خالی نکنیم و موفقیت منتخب مردم را موفقیت خود نبینیم. این ما هستیم که باید تغییر کنیم، جای دیگر خبری نیست. بیایید به مدد و شکرانه خون پاک شهید رئیسی مظلوم قد بکشیم. پیروزی اصلی این است رفقا.
✍ علی مهدیان
ادامه دارد...