راهکار های تربیتی برای نمازخوان شدن فرزندانمان با ورود فرزندتان به دورهٔ نوجوانی برای او دلیل بیاورید که چرا نماز بخوانیم،ولی کوتاه بگویید و تند رد شوید.انتظار تأثیر زود و سریع نداشته باشید،زیرا نوجوان در دوران خامی است تا پخته شود و حرف شما را بفهمد زمان می برد. نسبت به نماز خواندنش یا نخواندنش حساسیت زیادی نشان ندهید و مدام به او گیر ندهید!حساسیت زیاد جلو تفکر او را می گیرد و نماز با اجبار فایده ندارد.بگذارید از درون مسئولیت پذیر شود.در دوران نوجوانی فرد دچار سردرگمی است و به دنبال انتخاب راه و هویت خود است،به او راه درست را نشان دهید و بگذارید زمان بگذرد و راهش را انتخاب کند. مدام نصیحتش نکنید،بدتر گیج و کلافه می شود.از روش غیر مستقیم استفاده کنید،مثل اهدای کتاب و سی دی و نرم افزار.هم می توانید به او هدیه بدهید و یا جایی جلو چشمش قرار دهید تا خودش ببیند و استفاده کند. نوجوان به دلیل تغییرات هورمونی رشد دچار کمی سستی و احساس خستگی است،خوابش زیاد شده و اکثرا سنگین خواب می شوند.شاید شما فکر کنید تنبل شده است.برای نماز صبح او را با دعوا و داد بیدار نکنید،او را با محبت و نوازش و بوسه و صدازدن با القاب زیبا مثل دختر عزیزم و... بیدارش کنید. یک بار هم شاید کافی نباشد پس صبورانه یک بار قبل نماز خودتان و یک بار بعد نماز او را با محبت صدا بزنید.در جلو جمع مدام او را امر به خواندن نماز نکنید.پنهانی و با لحن پر از محبت به او یادآوری کنید. گاهی نو جوان به دلیل دیده نشدن با نماز نخواندن میخواهد خود را نشانتان بدهد، پس او را ببینید و به او توجه کافی بکنید.