°
🔘«متن و ترجمهٔ مناجات شعبانیه»
▫️صفحه ۱
⬅️ بسم الله الرحمن الرحیم
💠بنام خداوند بخشندهٔ مهربان
⬅️ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعائی إِذا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدائِی إِذا نادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذا ناجَیْتُکَ
💠 خدایا! بر پیامبر و دودمان پاکش درود فرست، و آنگاه که تو را می خوانم و صدایت می زنم، صدا و دعایم را شنیده و اجابت کن، و آنگاه که با تو نجوا می کنم، بر من عنایت کن.
⬅️ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ رَاجِیاً لِما لَدَیْکَ ثَوابی
💠 من از همه به سوی تو گریخته و در پیشگاه تو ایستاده ام،در حالی که دلشکسته و نالانِ درگاه تواَم و به پاداش تو امیدوار.
⬅️ وَ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ تَخْبُرُ حاجَتی وَ تَعْرِفُ ضَمیری وَ لا یَخْفیٰ عَلَیْکَ أَمْرُ مُنْقَلَبی وَ مَثْوایَ وَ ما أُریدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقی وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتی وَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتی
💠 و آنچه را در دل من می گذرد می دانی، از نیاز من آگاهی، ضمیر و درونم را می شناسی و فرجام و سرانجام زندگی و مرگم از تو پنهان نیست. آنچه را که می خواهم بر زبان آورم و از خواسته ام سخن بگویم و به حسن عاقبتم امید بندم، همه را میدانی.
⬅️ وَ قَدْ جَرَتْ مَقادِیرُکَ عَلَیَّ یا سَیِّدی فیما یَکُونُ مِنّی إِلیٰ آخِرِ عُمْری مِنْ سَریرَتی وَ عَلانِیَتی وَ بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیادَتی وَ نَقْصی وَ نَفْعی وَ ضَرّی
💠 و در آنچه تا پایان عمرم و از نهان و آشکارم خواهد بود، قلم تقدیرت نافذ و جاری است و افزونی و کاهشم و سود و زیانم، تنها به دست توست.
⬅️ إِلٰهی إِنْ حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَرْزُقُنی وَ إِنْ خَذَلْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُنی
💠 خدایا! اگر محرومم سازی، کیست که روزیم دهد؟ و اگر خوارم کنی، کیست که یاریم کند؟
⬅️ إِلٰهی أَعُوذُ بِکَ مِنْ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ
💠 خدایا! از خشم و فرا رسیدن غضبت، به خودت پناه می آورم.
💠 إِلٰهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ
💠 خدایا! اگر من شایسته رحمت تو نیستم، اما تو سزاواری که رحمت گسترده ات را بر من عطا کنی.
⬅️ إِلٰهی کَأَنّی بِنَفْسی واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّها حُسْنُ تَوَکُّلی عَلَیْکَ فَقُلْتَ [فَفَعَلْتَ] ما أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنی بِعَفْوِکَ
💠 خدایا! گویا چنانم که در پیشگاه لطف تو ایستاده ام و سایه سار توکل نیکویم بر من بال گشوده، و آنچه را تو شایستهٔ آنی گفته ای و مرا در هاله ای از بخشایش خویش پوشانده ای.
⬅️ إِلٰهی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلیٰ مِنْکَ بِذٰلِکَ
💠 خدایا! اگر ببخشایی، کیست که از تو سزاوارتر به عفو باشد؟
⬅️ وَ إِنْ کانَ قَدْ دَنا أَجَلی وَ لَمْ یُدْنِنی [یَدْنُ] مِنْکَ عَمَلی فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسیلَتی
💠 و اگر اجلم فرا رسیده و کار شایسته ای نداشته ام که مرا به تو نزدیک سازد، اعتراف به گناه را وسیله آمرزش تو ساخته ام.
⬅️ إِلٰهی قَدْ جُرْتُ عَلیٰ نَفْسی فِی النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَیْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها
💠 خداوندا! با مهلت و مِیدانی که به نفس داده ام، بر خویش ستم کرده ام، پس وای بر من است، اگر مرا نیامرزی.
⬅️ إِلٰهی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ أَیّامَ حَیاتِی فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فی مَماتِی
💠 خدایا! همواره در طول زندگی، از لطف و احسانت برخوردار بوده ام، پس از مرگ هم، لطف خویش را از من دریغ مدار.
⬅️ إِلٰهی کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لی بَعْدَ مَماتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی [تُولِنِی] إِلَّا الْجَمِیلَ فی حَیاتی
💠 خدایا! چگونه مایوس باشم از نگاه لطف و احسان تو بر من پس از مرگم، در حالی که در طول حیاتم، با من جز احسان و نیکی نکرده ای.
⬅️ إِلٰهی تَوَلَّ مِنْ أَمْری ما أَنْتَ أَهْلُهُ
💠 خدایا! کار مرا آنگونه به سامان برسان که تو سزاوار آنی (نه آن سان که من در خورِ آنم).
⬅️ وَ عُدْ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ عَلیٰ مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ
💠 و با فضلت به من عنایت کن، بر گناهکاری که در لجّه جهل خویش فرو رفته است.
ادامه دارد