🔹جریان‌هایی که از گفتمان بعضی سیاسیون متولد می شوند 🔹به مراتب از خود آنها پر هزینه تر و بعضا خطرناک ترند. 🔸مثل جریان حجتیه که حلبی متولد کرد 🔸جریان مجمع روحانیون مبارز که طیف روحانیون غربگرا متولدش کردند 🔸جریان کارگزاران که با هاشمی متولد شد 🔸و جریان نئو پایداری که پس از آیت الله مصباح با امثال جلیلی و رسایی متولد شد 🔸یا جریان جبهه صبح ایران که رائفی پور آنرا از خود سزارین کرد! 🔹اینها نه چارچوب حزبی دارند نه تعریف جبهه ای؛ بلکه بقاء خود در قدرت را صرفا با حذف یک جریان رقیب ادامه می دهند 🔹و معمولا خسارت اینها برای انقلاب، مستمر، گزاف و خزنده است. 🔹و از همه مهمتر، هرکدام در مهمترین مقاطع انقلاب، طیف زیادی از انقلابیون را دچار اعوجاج و سرخوردگی و بعضا عقبگرد کرده اند. 🔻پی نوشت۱: جریان جلیلی را باید با احتیاط نقد، توصیف و افشا کرد، چون بسیاری از جوانان متعهد به آرمانهای امام و رهبری، حب شخصیتی به او دارند و نمی توانند نقد نسبت به او را تحمل کنند. 🔻پی نوشت ۲: بسیاری از همین جوان‌های انقلابی دل پاک، امروز معترض به انفعال نظام برابر اسراییل هستند تشبیه نمی کنم؛ اما در صفین چیزی شبیه به این اتفاق افتاد؛ تصمیم اشتباه اول در مورد عمربن عاص، نتیجه اش شد متهم ساختن امام به تسامح... 🔻پی نوشت ۳: توییت پسر شهید همت چند روز پیش از انتخابات 🔻پی نوشت۴: اگر وقت و حوصله اقتضا کند، یک دوره جریان شناسی اینها را در پژوهشکده شهید رییسی می گذاریم ان شاءالله سیدمحسن‌خادمی