🔰محبت خدا در بیان امام باقرعلیه السلام 🔸️اگر كسی طالب شيرينی مناجات با خداست بايد سعی كند دلبستگی‌هايش به دنيا كم بشود، در آن‌چه كه حرام است كه جای خود دارد، [حتی] در چيزهايی كه حرام هم نيست، برای اينكه جای محبت خدا را نگيرد [باید مراقبت کند] مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ در يك دل دو محبت متضاد جمع نمی‌شود، اگر می‌خواهی محبت خدا در دلت پيدا بشود بايد سعی كنی محبت دنيا را از دل برداری، اولش سعی كنی لذت گناه را نچشی چون وقتی آدم لذت گناه را چشيد [آنرا] دوست می‌دارد، به چه چيزی انسان محبت پيدا می‌كند؟ چيزی كه برايش لذت‌بخش باشد، ترك گناه باعث اين می‌شود كه انسان دلبستگی به گناه پيدا نكند، چون وقتی مزه‌اش را نمی‌چشد دل‌بسته هم نمی‌شود. 🔹️ وقتی دل‌بستگی به گناه پيدا نكرد، آن وقت توفيق مناجات و دعا و ارتباط با خدا و انس گرفتن با خدا پيدا می‌كند، آن وقت است كه می‌توانی به فرمايش امام باقر علیه السلام «وَاسْتَعِنْ عَلَى حُسْنِ الْمُرَاجَعَةِ بِخَالِصِ الدُّعَاءِ وَالْمُنَاجَاةِ فِي الظُّلَمِ» آن وقت انسان دوست دارد كه با محبوب خودش تنهايی خلوت [کند] بدون اين‌كه كسی بفهمد. 🔸️وقتی انسان زياد كسی را دوست داشته باشد، دلش می‌خواهد فقط تنهايی او را ببيند كس ديگری نباشد با او حرف بزند صدايش را بشنود، نگاهش کند، اما تنها باشد، کس ديگر نباشد، حواسش فقط جمع هر دو بين خودشان باشد، دل توجه به چيز ديگر پيدا نکند. ۱۳۹۰/۰۵/۳۰ 🏴 @mesbahyazdi_ir