💠اگر می خواهی عاشق خدا شوی، دنیا را حقیر ببین!
🔸️مقام حب و قرب الهی یعنی دل یکپارچه در اختیار خدا باشد. باور کند بنده هست و از خودش هیچ چیزی ندارد، هر چه دارد از خدا است و باید در راه خدا صرف شود. دل، عاطفه و محبت هم چیزی است که خدا به او داده و باید برای خداوند صرف شود و اگر قرار است به چیز دیگری غیر از خدا محبت کند، باید با اجازه و امر الهی باشد.
🔹️اگر دل اینچنین یکپارچه در خدمت خدا قرار گرفت، دیگر جایی برای دلبستگی های دنیایی و بازی های شیطانی اهل دنیا، باقی نیست؛ زیرا صرف این که آدمی به سوی لذائذ مادی و حیوانی برود، بر اساس تعبیر روایات، مانند تشنه ای است که آب شوری دارد که هر چه بیشتر می نوشد تشنه تر می شود.
🔸️تجربه همه گواه این سیری ناپذیری میل به دنیا است. آدم به هر خوشی دنیا رو می آورد و یکی دو مرتبه تکرار می کند، مدام عطشش بیشتر میشود. فرض کنید، دلش می خواهد چهره زیبایی را ببیند، مرتبه اول که می بیند علاقه اش چند برابر می شود. اگر مکرراً آن چهره را بیبند و انسی بگیرد، آنچنان فریفته می شود که از همه چیز دل می برد و یک دل نه صد دل عاشق آن می شود.
🔹️دنیا این است، حالا گاهی عشق به یک زن یا مردی است و گاهی عشق به پست و مقام و چیز هایی از این قبیل است. این هم عشق است دیگر. [خداوند در این حدیث قدسی] می فرماید: (حب الدنیا، او سمعتها، او رئاستها، او حلیّها، او زینتها)...[اینها هم نمونه های عشق است. گاهی شخص] عاشق مقام است، عاشق ریاست است، چنین دلی امکان ندارد محبت خدا در آن جای بگیرد. محبت دنیا و محبت خدا تناسب و سنخیتی با هم ندارند، مانند نور و ظلمت هستند. این یک تضاد آشکاری است که بین عشق به خدا با عشق به دنیا وجود دارد. این دو با هم سازگاری ندارند و به همین خاطر است که ابتدا فرمود اگر می خواهید در این راه وارد شوید باید دنیا را به چشم حقارت نگاه کنید و در آخر روایت هم می فرماید مراقب باش حتی ذره ای محبت دنیا، زینت دنیا، آوازه خوب در دنیا، ریاست و ... در دلت پیدا نشود!
📱
@mesbahyazdi_ir