"اصل داستان ۱(کهف/ ۶۰) الباقر ( فِی رِوَایَهًِْ أَبِی‌الْجَارُود عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (فِی قَوْلِهِ وَ إِذْ قالَ مُوسَی لِفَتاهُ وَ هُوَ یوشع‌بن‌نون (وَ قَوْلُهُ لا أَبْرَحُ یَقُولُ لَا أَزَالُ حَتَّی أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُباً وَ الْحُقُبُ ثَمَانُونَ سَنَهًًْ. امام باقر (علیه السلام)- در روایت ابوالجارود آمده است: امام باقر (علیه السلام) در مورد آیه: وَ إِذْ قالَ موسی لِفَتاهُ فرمود: مراد از «فتی» یوشع‌بن‌نون (علیه السلام) است و لا أَبْرَحُ یعنی پیوسته حرکت می‌کنم. حَتَّی أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُباً تا به مجمع البحرین برسم. فرمود: «حقب هشتاد سال است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۵۲۲ بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۸۶/ القمی، ج۲، ص۴۰/ البرهان"