ادب کنید که در خانهی علی آمد
یلِ دلاور و فرزند ماهِ امبنین
چه محشریست نگاهش، بیا بیا جبریل
چه هیبتیست شکوهش بیا بیا و ببین
بلند نام و علی هیبت و حسن شوکت
حسین قامت و احمد وقار و قرص قمر
دخیل بستهی عشقش مسیح و ابراهیم
شبیه یوسف مصریست؟ نه از آن بهتر
بلند مرتبه و غرق در جلال است او
که باب حاجت و آقای عفو بسیار است
عزیز و همدم و آرامش و قرار حسین
شفیع روز جزا اوست، او علمدار است
جهان گدا و فلک نوکر در کویش
جهان و عالمیان رفتهاند قربانش
دو دست اوست که آبآور است، ساقی اوست
تمام عالم و هستی فدای دستانش
دلیل جوشش ایمان ماست ماهِ رُخش
به لطف نوکری او نمیشوم گمراه
هنوز چشمهی شعرم اگر که میجوشد
به لطف هیچکسی نیست غیر حضرت ماه
سیدمجتبی مشرف
#برگزیده_ها
#حلقه_ادبی_مشکات
https://eitaa.com/joinchat/2969961038C0a11599c07