🇮🇷 📝 (۲۲۸) 🔻خبر: مسکن به‌عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان، همواره دغدغه بزرگ بوده است. سهم هزینه مسکن در سبد خانوارها در سطح جهان به‌طور متوسط حدود ۱۸ درصد است ولی این شاخص در خانواده‌های شهری ایران به ۶۰ تا ۷۰ درصد رسیده است. 🍃🌹🍃 🔸نکات تحلیلی: 1⃣ دولت در حوزه کالاهای اساسی ازجمله مسکن نباید بی‌تفاوت باشد؛ چراکه بی‌تفاوتی باعث می‌شود بخش خصوصی به‌تدریج برای کسب سود بیشتر، بازار سیاه به راه اندازد؛ این موضوع در مورد مواد غذایی نیز با شفافیت بیشتری صدق می‌کند. از طرفی دولت نباید متولی کامل این بخش از اقتصاد باشد؛ چراکه اولاً از توان دولت خارج است و در ثانی تجربه کاملاً ناموفقی از این موضوع در دنیا وجود دارد. 2⃣ نقش دولت در حوزه مسکن باید سیاست‌گذاری باشد و نه مالکیت و یا متولی کامل ساخت مسکن؛ اقداماتی که امروز دولت در حال انجام آن است، تمرینی از جنس سیاست‌گذاری در بخش مسکن است؛ ارائه تسهیلات ساخت مسکن، اخذ مالیات از خانه‌های خالی و یا الزام به تمدید قراردادهای اجاره با افزایش مقدار مشخصی اجاره‌بها و ... ازجمله این سیاست‌هاست. 3⃣ در این میان، هماهنگی این سیاست‌ها با یکدیگر و همچنین هماهنگی این سیاست‌ها با سایر سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... دولت از ضروریات مدیریت کلان کشور است. به‌عنوان نمونه، سیاست‌گذاری باید به‌گونه‌ای باشد که مسکن یک کالای مصرفی باشد نه سرمایه‌ای. ساخت مسکن سودآوری منطقی را داشته باشد؛ اما نگه‌داشتن مسکن اضافه مقرون‌به‌صرفه نباشد. 🔺نکته پایانی: اقدام اخیر دولت در تمدید خودکار اجاره منازل در سال گذشته و سیاست‌هایی ازاین‌دست، اقدامی شایسته است ولیکن برای اثربخشی بهتر این نوع سیاست‌گذاری‌ها، اولاً باید اطلاعات جامعی از سکونت افراد، وضع مالکیت خانه‌ها، توان اقتصادی مؤجر و مستأجر وجود داشته باشد، ثانیاً این سیاست‌گذاری مبتنی بر مشکلات مقطعی مردم نباشد بلکه به‌عنوان بخشی از سیاست‌های کلان کشور، تدوین و عملیاتی شود. ✍علی کارگر | | 🆔 eitaa.com/meyarpb