یادداشت اختصاصی/ شورای عالی بی انقلاب فرهنگی دکتر علی مرادزاده پیشاپیش از اعضای محترم شورای عالی (به‌اصطلاح) انقلاب فرهنگی کشور در دوره‌های مختلف کسب اجازه و نیز عذرخواهی می‌کنم تا این فرزندشان نگاهی از روی نقد دلسوزانه داشته باشد. فرهنگ علیرغم اهمیت بی‌پایانش در اسلام و جایگاه بی‌بدیلش در انقلاب اسلامی و منظومه فکری امامین انقلاب اسلامی که زیرساخت هرگونه پیشرفت و توسعه به شمار می‌رود، یک آینه زلال و شفاف است. حالا که بحث از شفافیت البته در حد بحث و نه بیشتر گوش فلک را کر کرده است، خوب است چراغ این شفافیت در حوزه متولیان فرهنگ و دستگاه‌های فرهنگی نیز روش شود. آیا وقت آن نرسیده است که به تعبیر امام خامنه‌ای فرهنگ از مظلومیت خارج شود. خیلی‌ها که در کشور عزیزمان تبدیل به ماشین جلسه شده‌اند و تمام جدول زمانی شبانه‌روز آنان به جلسات اختصاص یافته است و نوعی زیست آکواریومی را برگزیده‌اند به بیرون جلسه و آکواریوم هم سرکی بکشند و کف جامعه را اگر زحمت نمی‌شود نیم‌نگاهی به‌قصد قربت بیندازند. آیا اعضای محترم شورا مانند رزمندگان دفاع مقدس ماندگار حاضر شده‌اند در جهاد فرهنگی شهید یا جانباز شوند و از لبخند دیپلماتیک جلسه‌ای عبور نمایند؟ بنده البته شاید نمره عینکم تغییر کرده که اثری از آن نمی‌بینم امید است دیگران ببینند و آن را نشان بدهند. در حوزه فناوری‌های نوین در خانواده تلسکوپ‌ها پیشرفت‌ها و نوآوری‌های خوبی رخ داده است که می‌تواند مورد استفاده شورای عالی به‌اصطلاح انقلاب فرهنگی قرار بگیرد، خیرین هم به کمک آن‌ها بیایند تا بلکه در سابقه تاریخی خود بگردند و شاید اثری از انقلاب پیدا کنند. البته آرزو بر جوانان عیب نیست، باید امیدوار بود، دنیا را بهر امید ساخته‌اند، شاید در این کنکاش توانستند به موردی برای «انقلاب فرهنگی» پیدا کنند تا کاشف آن در جشنواره‌های فرهنگی مورد تقدیر قرار بگیرد و بدین‌وسیله فرهنگ هم از مظلومیت خارج شود. فرهنگ جامعه و عملکرد دستگاه‌های فرهنگی و مدعیان انقلاب در فرهنگ چون آینه در کف جامعه و نهادهای آموزشی و رسانه‌ها و ادارات و... مقابل چشمان مردم و نخبگان رژه می‌رود. فهم آن نیاز به تحقیق و کشف علمی دراز مدت ندارد. با یک نگاه سطحی می‌توان وضعیت فرهنگی و دستاورد متولیان فرهنگ را مشاهده کرد. این دستگاه‌ها را به حضرت عباس (ع) قسم می‌دهم که به شفاف‌سازی کارکرد خود بپردازند، قبل از این‌که خداوند درصحنه محشر آن‌ها را به محاسبه بکشد، مطابق روایات در این دنیا به‌حساب خود رسیدگی کنند «حاسبوا قبل ان تحاسبوا». بنابراین، بنده تنها به انتقاد بسنده نکردم تا نگویند چون راهکار نداده پس نقد منصفانه نیست. راهکار این است که به نظر حقیر موضوع این یادداشت به‌درستی انتخاب شده است که عنوان این شورای وزین بی زین به «شورای عالی فرهنگی» تغییر نام دهد تا شاقول ارزیابی آن متفاوت گردد و از نمره مردودی نجات پیدا کنند. راهکار دوم به مجلس جدید است که تحقیق و تفحص از دستگاه‌های فرهنگی و بودجه‌های بیکران صرف شده در این حوزه را آغاز کنند. إن شاء الله هادیان و مسئولان سیاسی بصیرتی شهید کمالی https://sapp.ir/meyar.pb eitaa.com/meyarpb