یادداشت اختصاصی/ وزیر جوان به کجا چنین شتابان؟ ارتباطات با کجا؟ چرا؟ و چگونه؟ *دکتر علی مرادزاده-کارشناس مسائل سیاسی کابینه پیر دولت اما یک جوان جویای نام در وزارت ارتباطات آن به چشم می‌خورد. در نگاه اولیه انسان فکر می‌کند در ناامیدی بسی امید است، همین یک وزیر هم در کابینه برای دل‌خوشی جوانان را باید به فال نیک گرفت. اما همین‌که با دقت به صفحه شطرنج و صحنه بازی قدرت نگاه می‌کنی درمی‌یابی که تیم حرفه‌ای و باندهای کارکشته امنیتی کابینه شکار خوبی صید کرده تا بدون مقاومت و هیاهو از آن استفاده ابزاری بکند و این نقش را هم تاکنون به‌خوبی ایفا کرده است. در این زمینه چند گزاره می‌تواند قابل تأمل باشد: 1- استفاده ابزاری از جوانان: استفاده ابزاری از زنان و جوانان، احزاب و مطبوعات و شعار درمانی همواره در دوره‌های مختلف سازندگی، اصلاحات و اعتدال به شکل‌های مختلف انجام‌شده و به سکوی ثابت فرار به جلو، عوام‌فریبی، نردبان فتح سنگر به سنگر قدرت، فشار از پائین و چانه‌زنی از بالا تبدیل شده است اما در این دولت خیلی حرفه‌ای‌تر عمل شد. تیم امنیتی کابینه با برند وزیر جوان و لبخندهای دیپلماتیک زهرآلود خیلی از راه‌های نرفته را دارد طی می‌کند. 2-پاتوق انتخاباتی: شاید ارتباطات در ادبیات سیاسی جدید به ارتباطات انتخاباتی تغییر ماهیت داده است و ما نمی‌دانستیم. این هم نوعی نوآوری در عالم سیاست ورزی مدرن است. وزارت ارتباطات، سازمان محیط‌زیست بدون زیست و امثال آن‌ها به ستاد انتخاباتی و محمل اجرای سندهای یونسکو نظیر سند 2030 و حیات خلوت گردشگران معلوم‌الحال غربی گردند. چنین رویکردی شاید بدترین نوع سیاست ورزی باشد که البته رمزهای ناگشوده دارد و تفصیل آن به فرصت مقتضی موکول می‌گردد. 3-تلویزیون ماهواره‌ای برای دور زدن نظام به‌جای دور زدن تحریم‌ها: حالا که دولت انگیزه دور زدن تحریم را ندارد و این انگیزه را در دیگران هم کشته است، البته برایشان سیاست دور زدن نظام اولویت یافته است. وزیر جوان ارتباطات برای گرفتن امتیاز از دست نظام و رهبری معظم انقلاب درصدد جایگزینی تلویزیون ماهواره‌ای خصوصی به‌جای صداوسیمای ملی است. افراد و دستگاه‌های ساده‌لوح هم البته ممکن است در ابتدای کار؛ فریب این ترفند را بخورند و بدون درک صحیح از دست‌های پشت‌صحنه با آن همراهی کنند. وزارت ارتباطات همه همت خود را از مدت‌ها قبل بر این گذاشته تا بازتاب حداکثری ماهواره و اینترنت را در جهانی‌سازی فرهنگ به اقصی نقاط کشورمان فراهم سازد و این خدمت بزرگ را به جهانی‌سازی آمریکایی به سرانجام برساند. او می‌خواهد انحصار رسانه ملی را بشکند. سؤال این است که سود این اهتمام نصیب چه کسی خواهد شد؟ تکلیف نهادها و نیروهای انقلابی چیست؟ مجلس جدید چه وظیفه‌ای در این زمینه دارد؟ امید است به این سؤال دقت بشود. هادیان و مسئولان سیاسی بصیرتی شهید کمالی https://sapp.ir/meyar.pb eitaa.com/meyarpb