💡 چرا زندگی کردن با زنده بودن تفاوت دارد؟ 🔰 مروری بر منبر شب اول محرم ۱۴۴۵ حجت‌الاسلام والمسلمین میثم قاسمی 🎙 یکی از موضوعات مهمی که بشریت گرفتار آن است و در عین حال به آن توجهی ندارد، مسئله است. بسیاری از مردم زندگی کردن را با زنده بودن یکسان می‌دانند و حال آن‌که این‌گونه نیست. ماهی است که راه زندگی کردن را آموزش داده و زندگی را باید در محرم بیاموزیم. امام حسین (علیه السلام) قیام کردند که ما زندگی کنیم نه فقط زنده باشیم. در آیات قرآن کریم، خداوند بین زنده بودن و زندگی کردن تفاوت قائل شده است: برای مثال، مشرکان به پیامبر محاجّه کردن که تو یکی از ما هستی و فرقی با ما نداری و تو پیامبر نیز نیستی. (آیه ۷ سوره فرقان) و خداوند در پاسخ به آن‌ها فرمود: که زندگی این‌ها هم دست ماست. جنس زندگی آن‌ها با شما متفاوت است. (آیات بعد سوره فرقان) حیات حداقلی یعنی فقط نفس کشیدن و حیات قرآن است که نصیب هر کسی نمی‌شود. اعمال صالح و نیکوی هر فرد، برای او حیات‌آورِ قرآنی می‌شود. نگاه ما به زندگی باید از اساس اصلاح شود. حیاتِ درجه یکِ این دنیا (بهترین نوع حیات دنیوی) در مقابل حیاتی که در آن دنیا وجود دارد هیچ است. در آخرت، زندگیِ واقعی وجود دارد و همه چیز در آن زنده‌ی حقیقی است؛ اما وقتی در این دنیا زندگی کنیم در واقع زنده نیستیم. توقعات مادی ما با انجام اعمال صالح کاسته می‌شود؛ لکن توقعات معنوی ما افزایش می‌یابد؛ چراکه درکی که از زندگی جدید پیدا می‌شود ما را به سمتی سوق می‌دهد که کمی بیش‌تر مراقب باشیم، کمی کنیم. غربی‌ها فضای مجازی را به این دلیل ساختند که فضای اطراف ما را شلوغ کنند تا به عمق و مفهوم عبادات و اعمال صالح پِی نبرده و از آن لذت نبریم تا به حقیقت حیات دست پیدا نکنیم و این‌گونه است منتظر شهادتی که زندگی می‌کند؛ چون را زندگی می‌بیند. ویژگی بارز یاران اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و خود حضرت این بود که زندگی را به گونه‌ای دیگر درک کردند. 📝 تهیه و تنظیم: گروه 🚩 علیه‌السلام 🔰 🕌 مسجد و کانون امام‌رضاعلیه‌السلام 🔸قرارگاه فرهنگی افسران موعود 🔹پایگاه بسیج شهید احمدی روشن ☑️ @AfsaranM