راه حل های متفاوتی در حل این مسئله گفته شده است. برخی توسعه در مفهوم مفعول به ایجاد نموده اند (*)، برخی راه حل های کلامی و فلسفی ارائه داده اند تا تعریف مفعول به بر آن صادق باشد، و برخی قائل به مفعول مطلق شده اند (خلقی که آن خلق، سماوات است=مفعول مطلق نوعی). اینکه طلبه با مطالعه و مباحثه و تفکرات خود، چه راهی را برگزیند یا چه بسا راه حل های جدیدی را ابداع نماید، ارزش مند است. اینکه کتب قدیمی مالامال از دیدگاه ها و تفکرات مختلف اند، ویژگی برتری این کتب است که متاسفانه کتب امروزین کمتر واجدِ آنند و طلبه را بسیار خام بار می آورند و فقط حفظیات به او تزریق می نمایند. لذا نام سنتی و قدیمی، رهزنمان نشود. اتفاقا پرورش افکار و قوت فهم، در کتب قدیمی ایجاد می شود. منافاتی هم با بررسی نظریات جدیدتر ندارد. ————————— (*) اخیرا این پرسش از یکی از اساتید معروف مرکز متون حوزه شد، و ایشان قائل به توسعه مفهومی شدند.