🎧 استاد میرباقری | تقوایِ در خیال (توصیه‌هایی به شاعران) 💥 «تقوایِ در خیال» غیر از «تقوایِ در عمل» است. ممكن است یك آدمی در عمل متقی باشد، نماز شبش هم ترك نشود، اما تقوای در خیال نداشته باشد. این یك موضوع جدی است. من ندیده‌ام كه مناسكِ تخیل در جایی بیان شده باشد. شما برای چشم مناسك می‌گویید؛ می‌گویید این نگاه حلال است؛ این نگاه مكروه است؛ این نگاه حرام است. بعد برای نگاه حرام، مصادیق می‌آورید؛ می‌گویید نگاه غضب‌آلود به پدر و مادر حرام است؛ نگاه تحقیرآمیز به مؤمن حرام است؛ مصداق‌ها را هم می‌گویید. ولی آیا برای خیال هم شما دیده‌اید یك جایی این كار را كرده باشند؟ تخیل هم یك قوه است و معلوم نیست كارش كمتر از كار چشم باشد. اثرگذاری آن هم در وجودِ خود آدم، همان‌طور كه «النظر سهم من سهام ابلیس»، خیال هم «سهم من سهام ابلیس». این‌طوری نیست كه انسان وقتی تخیل می‌كند آزاد باشد. 💥 البته باید توجه کرد که معمولاً «زیاد به كار گرفتنِ خیال»، برای وقتی است كه انسان به عوالم بالاتر راه پیدا نكرده است. انسان اگر به عوالم بالاتر راه پیدا كرد، تلاش می‌كند كه حتی‌المقدور خیال را محدود كند و نگذارد خیال دخالت كند تا بتوان یك تصویری از آن عالم بالا ارائه داد. فرض كنید شما می‌خواهید بهشت را تصویر كنید، اگر پای خیال را باز كنید بهشتی مثل قمصر كاشان برای شما درست می‌شود. یا از آن بهشت‌های مصنوعی درست می‌شود. یا مثلاً جهنم به تخیل نیازی ندارد؛ آن‌قدر واقعیتِ آنجا سنگین است كه شما باید تنزل بدهید تا فهم روی آن واقع بشود؛ نیازی به تخیل ندارد. ☑️ @mirbaqeri_ir