📢 امام آن حجت الهی و سبیل اعظم الهی است که انسان را به عبادت هدایت می‌کند و با عبادت اوست که ما عبادت می‌کنیم و اگر او را بردارید به شما نمی‌گویند نعمت را شکر کردی یا نه؟ آمدن امام آغاز شکر است و با وجود او سخت‌گیری شروع می‌شود و مردم دو دسته می‌شوند: شاکر و کافر. 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: ◀️ «خدای متعال در سوره مبارکه هل اتی، از نعمت‌هایی که به انسان داده است صحبت می‌کند. «هَلْ أَتى‏ عَلَى الْإِنْسانِ حينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً»، آیا یک دورانی بر این انسان گذشته است که شیء مذکوری نبود؟! بودید، ولی قابل ذکر نبودید؛ یعنی شما یک دورانی شیء قابل ذکری نبودید؛ خدای متعال از آنجا کار را با شما شروع کرده است و شما را در قالب یک شیء خلق کرده است، بعد شما را سیر داده در عوالم به عالمی آورده و این شیء غیر قابل ذکر را در قالب نطفه خلق کرده: «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعاً بَصيرا». بعد می‌فرماید: «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا»، به سبیل هم او را هدایت کردیم این امکانات را دادیم، راه را هم به او نشان دادیم که «إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا»، اگر همه این امکانات را به انسان داده باشند بدون هدایت به سبیل، شکر و کفری نیست. ◀️ اگر خدای متعال همه امکانات را به ما می‌داد، ولی امام را پیش روی ما قرار نمی‌داد ما هر کاری می کردیم در این عالم مورد مواخذه قرار نمی گرفتیم چون راه به سوی خدا بسته بود. اما این سبیل چیست که انسان بازخواست می‌شود که امکانات را در آن برده یا نبرده است؟ منظور از سبیل، امام است «أَنْتُمْ السَّبِيلُ الْأَعْظَمُ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ» اگر خداوند امام را قرار نمی‌داد، دیگر تکلیفی نبود و هر کاری می‌کردی مُجاز بودی وقتی امام آمد همه تکالیف شروع می‌شود و از این رو اصل شکر، شکر نعمت ولایت است. ◀️ امام آن حجت الهی و سبیل اعظم الهی است که انسان را به عبادت هدایت می‌کند و با عبادت اوست که ما عبادت می‌کنیم و اگر او را بردارید به شما نمی‌گویند نعمت را شکر کردی یا نه؟ آمدن امام آغاز شکر است و با وجود او سخت‌گیری شروع می‌شود و مردم دو دسته می‌شوند: شاکر و کافر. ☑️@mirbaqeri_ir