📢 از ضروریات اخلاق اسلامی این است كه انسان روی مسئله ولایت حساس باشد و بداند باری كه الآن روی دوش اسلام است چیست؟ معنا ندارد که من خودم بخواهم با برنامه‌های فردی مهذب بشوم، ولی به مسئله ولایت و بارهایی که روی دوش ولیّ حق قرار دارد، حساس نباشم. همچنان‌که معنا ندارد وقتی امام حسین(ع) را محاصره می‌کنند، دور خانۀ كعبه بچرخی و بخواهی مهذب بشوی!! 📢 از ضروریات اخلاق و تهذیب این است كه انسان در بحران و فشار بتواند یک باری را از دوش ولیّ جامعه بردارد و یارِ ولی فقیه باشد. "یار" باشد نه "بار". دواءِ درد ِ ولیّ حق باشد، نه داءِ ولیّ حق. 💠 آیت‌الله میرباقری: «بدون این كه ما یك حكومت حقی كه دنبال توسعه قدرت اسلام در عالم باشد داشته باشیم و زیر آن پرچم قرار بگیریم رشد اجتماعی، تهذیب اجتماعی و پیدایش ملكات فاضله در جامعه ممكن نیست. بنابراین ما باید سرمایه‌گذاری اساسی برای حفظ و اصلاح چنین حكومتی در حد وسع و توان خودمان بكنیم و نكته مهم این است كه شانه از زیر بار خالی كردن، كار را حل نمی‌كند. بحمدلله یك حكومت حقی در ایران برپا شده است. حالا تا یك مشكلی پیش می‌آید، این درست نیست که هرکداممان یك گوشه گلیم را که گرفته‌ایم رها كنیم. مرد راه کسی است كه در بحران، پای ولایت حق می‌ایستد و الا آنجایی كه نان به نرخ روز خوردن است، طرفداری مشكل نیست! آن‌موقعی كه همه به روی حضرت امیر(ع) شمشیر كشیدند، ارزش مالك اشتر معلوم می‌شود. آن روزی كه به خانه حضرت(ع) می‌ریزند و ریسمان به گردنش می‌اندازند، قدر سلمان و ابوذر معلوم می‌شود. مهم این است كه انسان در بحران و فشار بتواند یك باری را از دوش ولی جامعه بردارد و یار ولی فقیه باشد. یار باشد نه بار. در دوران امیرمؤمنین(ع) یك جنگ بسیار جزئی پیش آمده بود، به مردم گفتند جنگ است. گفتند اگر شما می‌آیید ما هم می‌رویم. حضرت فرمود آیا من مركز حكومت را رها كنم و برای چنین مسئله كوچكی همراه لشكر بیایم؟ من می‌خواهم با شما مشكل خودم را حل كنم، ولی شما به‌جای اینكه دوای من باشید، درد من هستید. این قضیه مثل كسی است كه خار در پایش رفته و می‌خواهد آن را با خار در بیاورد؛ خب این خار، به‌جای اینكه آن خار قبلی را در بیاورد، پای آدم را دوباره خارآلود می‌كند! مهم این است كه انسان بتواند یار ولی حق باشد، نه بار ولی حق. دواء درد ولی حق باشد، نه داء ولی حق. و این آن چیزی است كه جزو ضروریات اخلاق اسلامی است كه انسان روی مسئله ولایت حساس باشد و بداند باری كه الآن روی دوش اسلام است چیست؟ معنا ندارد که من خودم مهذب بشوم، ولی روی مسئله ولایت و بارهایی که روی دوش ولیّ حق قرار دارد، حساس نباشم. همچنان‌که معنا ندارد وقتی امام حسین(ع) را محاصره می‌کنند، دور خانه كعبه بچرخی و بخواهی مهذب بشوی!! تسبیح دست بگیری و ورد بگویی و بخواهی آدم بشوی! این چه آدم‌شدنی است؟! حضرت از مکه که آمدند در خطبه‌شان فرمودند: «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا». اگر می‌خواهی به سوی خدا بروی، با من بیا! رفته‌ای دور خانه می‌چرخی؟! این کار آدم را به لقاء نمی‌رساند. معنا ندارد وقتی امام حسین علیه‌السلام دارد به جنگ می‌رود، ما روی آن حساسیت نداشته باشیم و ندانیم که چه باری بر دوش اسلام و ولیّ مسلمین است، و خودمان بخواهیم با برنامه‌های فردی خودمان را تهذیب كنیم!» (سال ۱۳۷۴- در ضمنِ جلسات تبیین مبانی حکومت دینی) ☑️ @mirbaqeri_ir