۳ ✍️ تألیف کتابِ "نامۀ دانشوران ناصری" در سال ۱۲۹۶ به خواست ناصرالدین شاه و به دستور علیقلی میرزااعتضاد السلطنه که اولین وزیر علوم بوده انجام شد. ▫️ انتخاب مؤلفین این کتاب با گزینش‌ها و امتحاناتی همراه بود تا این که در نهایت چهار نفر به نام‌های شمس العلما شیخ محمدمهدی عبد رب آبادی، میرزا ابوالفضل ساوجی، ملا عبدالوهاب قزوینی و میرزاحسن طالقانی برای تألیف انتخاب شدند. بار اصلی کتاب بر روی دوش عبد رب آبادی بوده و مطالبی را که دیگران جمع‌آوری می‌کردند، ترکیب و به متن در می‌آورده. البته با مرگ برخی از این افراد، بزرگان دیگری مانند غیاث‌الدین کاشانی به جمع مؤلفین اضافه می‌شدند. 🔰 این کتاب به تبیین شرح‌حال دانشمندان ایرانی و اسلامی پرداخته است. در دستور کار تألیف این اثر، که به منزله شیوه‌نامه در دیباچه آن آمده، از مؤلفان خواسته شده که شرح احوال و اخبار استادان علوم و مشایخ فنون از علمای اسلام و سایر ادیان با نوادر تاریخ و لطایف، حکایات، اشعار برجسته و آثار مهم آنان بر اساس اصول معتبر و مدارک قابل اعتماد، جمع‌آوری و تألیف شود، «مذهب و ملیت در آن مدخلیتی ندارد لذا می‌بینید مسلمان، یهود، گبر، ترسا، عرب و عجم، ترک… در آن یکسان است». پس این اثر دانشنامه‌ای در معرفی بزرگان است. 🌐 برای اطلاع از شرح‌حال علامه در این کتاب به سایت کنگره مراجعه شود. 🆔@mirhamedhosein