پیش از اینکه فرزندتان را به مدرسه بفرستید، مواظب باشید
✅ آیتالله حاجآقا مرتضی تهرانی (رحمتاللهعلیه): چقدر خوب است که انسانها اگر بچهدار شدند، اول خودشان این حرفها را بفهمند، بعد یک کاری نکنند که بچههایشان خاطرخواه یک چیزی بشوند.
✳️ این عقل را آزاد نگاه دارند تا بزرگ شوند و از این عقل استفاده کنند. ننشینند و تماشا کنند و ببینند که این بچه اسیر شد. اول اسیر لوکوموتیوَش میشود؛ بعد اسیر آن ماشینش میشود؛ بعد اسیر هلیکوپترش میشود. بله، اینها اسارت است.
❇️ نگذارید بچه به این حال بیافتد. بگذارید همینطور نیمبند این اسباب بازیها را و محبت اینها را پشت سر بگذارد؛ بردۀ اینها نشود. تا وقتی هفت سالش شد و به مدرسه رفت، یک چیزی گیر او بیاید.
✅ بچه اگر پیش از هفت سال برده شده باشد، مدرسه هم نمیتواند کاری بکند. تا حالا کسی به شما گفته بود که پیش از اینکه بچهتان را به مدرسه بفرستید، مواظب باشید که به این وضعیت نیافتد؟
❇️ بنده عرض میکنم که خیلی مهم است. بچه به اندازه خودش عقل دارد؛ همان عقلی که به اندازۀ خودش دارد، نگذارید همان عقل اسیر نفْسِ او شود؛ نگذارید؛ و میشود. وقت کم است. هم حوصله کم است و هم وقت کم است.
✳️ تا آمد وابستگی به یک چیزی پیدا کند، غیرمستقیم یک چیز دیگر نشانش بدهید. بگذارید محبتش از این قطع شود؛ فراموشش کند. تا برسانیدش به وقتی که امیرالمؤمنین صلواتاللهعلیه فرمود: وقتی که بچه هفت سالش شد، در چارچوب قانون و ضابطه و تربیت قرارش بدهید تا چهارده سال. بچه که چهارده سالش شد، بعد انتظار عمل و اجرای آنچه را که در مدرسه یاد گرفته، از او داشته باشید تا بیست و یک سال. اگر بعد از بیست و یک سال چیزی شد، خوشا به حال پدر و مادرش. اگر چیزی نشد، به تعبیر من، یک فاتحه برای او بخوانید.
آیتالله حاج آقا مرتضی تهرانی (ره) (سخنرانیِ ۹۰/۴/۱۶)
🍃🍃🍃✨✨✨🍃🍃🍃