📌امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای 📌مروری بر پرونده و مذاکرات هسته ای در زمان مسئولیت حجت الاسلام حسن روحانی 4⃣3⃣ ◀️ توافق پاریس/ بخش دوم ▶️ 🔸حلقه اي که براي آنها بسيار مهم بود؛ غني سازي بود. آنها مشکلي با توليد UF6 نداشتند، ولي نسبت به مرحله غني سازي نگران بودند و حتي پيشنهاد مي کردند که ايران UF6 را توليد کند و براي غناي 3 و نيم درصد به روسيه بدهد. در واقع، آنها هميشه روي حلقه آخر بسيار حساس بوند. آنها مي گفتند وقتي در کشوري اورانيوم 3 و نيم درصد غني شده وجود داشته باشد، هر زمان که تصميم بگيرد از NPT خارج شود، بازرسان آژانس را اخراج مي کند و به غناي مورد نظر مي رسد. يعني از نظر غني سازي، توان لازم را دارد که ظرف مدت کوتاهي، غناي سه و نيم درصد را براي ساخت بمب هسته اي به بالاي 90 درصد برساند. لذا مي گفتند در هيچ شرايطي نمي توانيم براي عدم انحراف شما تضمين عيني داشته باشيم. (ص 319) 🔸مشکل ما اين بود که هر گاه مذاکرات پيش مي رفت، اروپايي ها بدون چراغ سبز آمريکا قادر به انجام هيچ کار مهمي نبودند. حتي اگر مي خواستند به ما نيروگاه هم بدهند، در صورتي که آمريکا مخالفت مي کرد، نمي توانستند بر خلاف نظر آمريکا حرکتي انجام دهند. بر همين اساس، انگليسي ها هميشه مي گفتند ما در نهايد بايد با آمريکايي ها به نوعي به توافق برسيم، تا مسئله حل شود. لذا آنها مي گفتند تا نوامبر صبر کنيد تا با قطعنامه مناسبي از اين مقطع عبور کنيم و در ضمن نتيجه انتخابات آمريکا نيز مشخص شود. اگر بوش رأي نياورد، زمينه بسيار آماده تر خواهد شد. ساير کشورهاي اروپايي نيز مي گفتند اگر دموکرات ها در انتخابات پيروز شوند، بهتر مي توانيم با آنها کار کنيم. (ص 320) 🔸اروپايي ها حتي نتوانستند يک هواپيماي ايرباس را بدون هماهنگي با آمريکا به ما بفروشند. به عبارتي، اروپايي که قادر نيست هواپيماي ساخت خودش را به ما بفروشد، چگونه مي تواند تضمين امنيتي ارائه دهد؟! سياست نظام هم بر اصل عدم مذاکره با آمريکا بود. (ص 321) 📚 امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای، دکتر حسن روحانی، انتشارات مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام