🔅#پندانه ✍️ موشی که صد من آهن خورد! 🔹آورده‌اند بازرگانی بود اندک مایه که قصد سفر داشت. صد مَن آهن داشت که در خانه دوستی به رسم امانت گذاشت و رفت. 🔸اما دوست این امانت را فروخت و پولش را خرج کرد. 🔹بازرگان، روزی به طلب آهن نزد وی رفت. مرد گفت: آهن تو را در انبار خانه نهادم و مراقبت تمام کرده بودم، اما آنجا موشی زندگی می‌کرد که تا من آگاه شوم همه را بخورد. 🔸بازرگان گفت: راست می‌گویی! موش خیلی آهن دوست دارد و دندان او بر خوردن آن قادر است. 🔹دوستش خوشحال شد و پنداشت که بازرگان قانع گشته و دل از آهن برداشته. پس گفت: امروز به خانه من مهمان باش. 🔸بازرگان گفت: فردا باز آیم. 🔹رفت و چون به سر کوی رسید پسر مرد را با خود برد و پنهان کرد. 🔸چون بجستند از پسر اثری نشد. پس ندا در شهر دادند. 🔹بازرگان گفت: من عقابی دیدم که کودکی می‌برد. 🔸مرد فریاد برداشت: دروغ و محال است، چگونه می‌گویی عقاب کودکی را ببرد؟ 🔹بازرگان خندید و گفت: در شهری که موش صد من آهن بتواند بخورد، عقابی کودکی ۲٠کیلویی را نتواند گرفت؟ 🔸مرد دانست که قصه چیست، گفت: آری موش نخورده است! پسر باز ده و آهن بستان. 💢هیچ چیز بدتر از آن نیست که در سخن، کریم و بخشنده باشی و در هنگام عمل سرافکنده و خجل. 🆔️ @mje_sajad