آیا مسجد ضرار، دوباره ساخته شده است؟ سال هشتادوهشت پیش از آنکه تنور انتخابات داغ و سوزان شود، نقل‌قولی شنیدم از یکی از پیشکسوتان عرصهٔ فرهنگ؛ پیشکسوتی که بسیاری او را به‌ناحق خشن جلوه می‌دهند. او گفته بود این انتخابات برد-برد است. یعنی میرحسین و احمدی‌نژاد هردو خوب‌اند و هریک بیاید، برده‌ایم. اما رفته‌رفته گفتار و رفتار میرحسین موسوی، وضع متفاوتی را رقم زد. رفتارها و ضعف‌های عجیب او یک طرف، انفعال باورنکردنی در مقابل اطرافیانش هم یک طرف. و در نهایت شد آنچه شد... *** تا چند هفتهٔ پیش، دربارهٔ پزشکیان، تصوری داشتم شبیه همان تصور سال هشتادوهشت که بسیاری از فرهیختگان انقلابی در ابتدا از میرحسین موسوی داشتند؛ اما با چند تفاوت مهم و آن اینکه حس می‌کردم او مانند موسوی منفعل و تأثیرپذیر نیست، بی‌حاشیه و سالم است، به عدالت معتقد است و استقلال‌رأی دارد. متأسفانه ماجرا تا حد زیادی همانند هشتادوهشت پیش رفت. کشور از عروج شهادت‌گونهٔ رئیسی و یارانش غافل‌گیر و ماتم‌زده شد و به‌موازاتش بسیاری از اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان، ذوق‌زده شدند از انتخاباتی دیگر که بتواند اردوگاه سیاسی‌شان را ولو با تنفس مصنوعی، جانی دوباره ببخشد. با این وصف اندک‌اندک جمع مستان از راه رسیده‌ونرسیده، وارد ستاد شدند و هرچه گذشت، انفعال پزشکیان در مقابل آن‌ها بیش از پیش نمایان شد. مهم‌تر آنکه با خواندن و کسب اطلاع از سوابقش متوجه سوءبرداشت‌ها و کج‌فهمی‌هایش از عدالت شدیم که البته فقط در کلام نیست، بلکه آن کج‌فهمی‌ها را در مسئولیت‌هایش به کار بسته است. *** اینکه به دولت پزشکیان بگوییم دولت سوم روحانی، در صورتی است که او انتخاب شود. اما سؤال اینجاست‌ که اگر انتخاب نشد، به رأی مردم تمکین خواهد کرد یا فتنهٔ دیگری در راه است؟ آیا مسجد ضرار، دوباره ساخته شده است؟ @mjk_setiz