تحلیل توسل توسل مسلمانان به معصومين (سلام الله علیهم) كه برای جلب نعمت های اِلهی صورت می گيرد، با توحيد عبادی منافات ندارد، چنان كه انسان تشنه برای رفع عطش به طرف چشمه سار می رود و اگر بنشيند و عمداً به طرف آب نرود و دعا كند كه تشنگی او برطرف گردد، سيراب نمی شود، زيرا تنها وسيله دفع تشنگی آب زلال است. پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) و امير المؤمنين و ساير معصومين(سلام الله علیهم) در رفع حوايج انسان، مجرای نعمت و فيض اِلهی هستند و رجوع به آنان مانند رجوع به آب زلال برای رفع عطش است. از اين رو، اميرالمؤمنين(سلام الله علیه) می فرمايد: هنگام دعا ابتدا بر اهل بيت(سلام الله علیهم) صلوات بفرستيد تا در اثر ريزش نعمت و رحمت اِلهی بر آنان به شما نيز نعمت برسد؛ «إذا كانت لك إلی اللّه سبحانه حاجةٌ فابْدأ بمسألة الصّلوة علی رسوله (صلی الله عليه و آله و سلم) ثم سل حاجتك فإنّ اللّه أكرم مِن أن يُسأل حاجتين فيقضی أحداهما ويمنع الاُخری»[نهج البلاغه حکمت ۳۶۱] اگر توسل درست تحليل شود، نه با توحيد ناب مخالف است و نه مستلزم شرك يا محظور ديگر، چون خواستن از اهل بيت سلام الله علیهم يعنی درخواست از خدا از مسير كسانی كه مجرا و مظهر فيض اويند. 📗شمیم ولایت،ص۴۵۱ #زیارت #توسل 🌺🌺🌺🌺 🕌@mnz124