🍀بسم الله الرحمن الرحیم ولاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم 🍀 تدریس تفسیر سوره مبارکه اسراء استاد حسینی آل مرتضی (مورخ ۱ مرداد ۱۴۰۱) در ادامه برگزاری طرح جامع رضوان (آموزش تفسیر کل قرآن کریم ) #قسمت_چهارم سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ؛ پاک و منزّه است خدایی که بنده‌اش را در یک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصی -که گرداگردش را پربرکت ساخته‌ایم- برد، تا برخی از آیات خود را به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست ┄┄┅••🌸✻🌸┄┄┅•• ✅موضوع : مراحل عبودیت 👈👈عبودیت افتخار انسان است . آری 👈 عبودیت گوهری است که هرکس نمی تواند به این گوهر دست یابد. براى رسيدن به كمال و قدرتى كه در عبوديت و اخلاص و پرستش واقعى است، بايد مراحل و منازلى را طى كرد.👈👈👈👈 ❇️❇️پنجمین مرحله عبودیت: پنجم‏: اين مرحله بالاترين مراحل است كه حتى طبيعت خارجى نيز تحت نفوذ اراده انسان قرار می‌گيرد و مطيع انسان می‌شود؛ 👈👈 معجزات و كرامات انبيا و امامان و اولياى حق از اين مقوله است؛ معجزات از باب تصرّف و ولايت تكوينى است. 👈👈تصرّف در كائنات چون عصا را اژده‌ها نمودن، كورى را بينا ساختن، مرده‌اى را حيات دادن و از نهان آگاه نمودن؛ همه از باب ولايت تصرّف است.   ❇️❇️«وَ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ...؛ و هيچ پيامبرى را نسزد كه جز به اذن خدا معجزه اى بياورد.»در اين آيه كريمه، آورنده آيت و معجزه را پيامبران می داند ولى به اذن تكوينى پروردگار، چون هر موجودى در هر مرتبه‌اى كه باشد مجراى اراده و مشيّت الهى و مظهرى از مظاهر آن است.       👈👈انسان با حركت جوهرى و تزكيه و تعليم به جايى می‌رسد كه میتواند در كائنات تصرّف كند و ولايت تصرّف يابد. همه اينها نتيجه قرب است و هر كس به هر اندازه كه به خدا نزديك‏تر است توان تصرّف او بيشتر است. امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) و وى از خداوند متعال روايت می‌كند كه در حديث قدسى فرمود: «مَا تَقَرَّبَ إلىَّ عَبدٌ بِشَیءٍ أَحَبَّ إلَىَّ مِمَّا افْتَرَضَتْ عَلَيْهِ، وَإنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إلَیّ بِالْنَّافِلَةِ حَتّى أُحِبَّهُ، فَإذَا أحْبَبْتُهُ كُنتُ سَمعَهُ الَّذِى يَسْمَعُ بِهِ، وَبَصَرَهُ الَّذِى يُبصِرُ بِه، وَلِسَانَهُ الَّذِى يَنْطِقُ بِه، وَيَدَهُ الَّذِى يَبْطِشُ بِهَا. إن دَعَانِى أجَبْتُهُ وَإنْ سَأَلَنِى أَعْطَيْتُه؛ هيچ بنده اى با هيچ چيزى به من نزديك نشده است كه از واجبات نزد من محبوب‏تر باشد، بنده من به وسيله مستحبات [كه من واجب نكرده ام ولى او تنها به خاطر محبوبيت آنها نزد من انجام می دهد] به من نزديك می شود تا محبوب من می شود، همين كه محبوب من شد من گوش او می شوم كه با آن می شنود و چشم او می شوم كه با آن می بيند و زبان او می شوم كه با آن می گويد و دست او می شوم كه با آن برمی گيرد پس اگر مرا بخواند او را اجابت می كنم و اگر از من بخواهد به او عطا می نمايم». 👈👈 بنابراين يگانه راه وصول به مقامات انسانى و انسان كامل شدن، طى راه عبوديّت است؛ چون نتيجه و حقيقت عبوديّت همان ربوبيّت و ولايت و تصرّف است، چون هرکس با تقرّب نزد او محبوب شود، توانايى تصرّف در كائنات و مخلوقات را می‌يابد و مأذون به اذن تكوينى تصرّف در كائنات می‌گردد. اهل بيت (ع)، عبادت و بندگى را به جايى رساندند كه از جن و انس و فرشته و ديگر موجوداتِ صاحب عقل به پيشگاه حق مقرّب‏‌تر شدند و به همين سبب حوزه تصرّف و ولايتشان بر كائنات گسترده‌تر شد. ┄┄┅••🌑✻🌑┄┄┅•• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin