تفسیر موضوعی قرآن کریم 🌷استاد آل مرتضی 👈موضوع: دعای راسخان در علم سوره آل عمران: رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿۸﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ﴿۹﴾ 🌷✨🌷✨🌷✨🌷✨ ✍پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنکه ما را هدايت کردی، منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده‏ای. پروردگارا! تو مردم را جمع خواهی کرد برای روزی که ترديدی در آن نيست؛ زيرا خداوند از وعده خود، تخلّف نمی‏کند. 🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷👇👇👇 سؤال: راسخان در علم برای دستیابی به رحمت پروردگار چه چیزهایی را از درگاه حق تعالی می‌خواهند؟ ♻️ راسخان در علم دعا می‌کنند تا به بیماردلی گرفتار نشوند؛ اما بیماردلان اهل نیایش نیستند تا رسوخ در علم و رهایی از «زیغ» را از خدا بخواهند. جملات دو آیه فوق بر اساس نظم ریاضی، هریک زمینه‌ای برای جمله پسین و دلیل و سایه افکن بر جمله پیشین است، برای مثال راسخان در علم در پاسخ این سوال که چرا این گونه از زیغ قلب به خدا پناه می‌برید، می‌گویند که چون قیامت را در پیش داریم و نیز در جواب این پرسش که مگر قیامت حتمی است می‌گویند آری «لَا رَيْبَ فِيهِ» و در پاسخ به چرایی حتمیت آن می‌گویند «چون وعده الهی تخلف ناپذیر است» خاستگاه چنین دعاهایی یاد «معاد» است. 👈 آنها که همواره به یاد قیامت‌ند، برای رهایی از خطر انحراف دل، این دعا را به درگاه حق تعالی می‌خوانند: «پروردگارا، پس از آنکه ما را هدایت کردی، دلهایمان را دستخوش انحراف مگردان و از جانب خود، رحمتی بر ما ارزانی دار». ♻️هر چند، علم و آگاهی دریچه‌ای چشم‌گیر به سوی معرفت و سعادت راستین می‌گشاید، ولی به تنهایی برای رسیدن به حصول سعادت کافی نیست. به عبارت دیگر، انسان به هر درجه‌ای از علم و آگاهی برسد، از خطر لغزش و سقوط در امان نیست؛ ⚡️ زیرا همیشه شیطان در وجود انسان نفوذ و وی را وسوسه می‌کند؛ («يا بَني‏ آدَمَ لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ كَما أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ؛ ای فرزندان آدم! شيطان شما را نفريبد، آن گونه که پدر و مادر شما را از بهشت بيرون کرد».) ♻️ براستی، علم وآگاهی بدون تقوا، ابزاری برای سقوط است و شیطان به این وسیله انسان را از پای در می‌آورد چرا که یک عالم منحرف، جامعه‌ای را به تباهی می‌کشاند. بسیارند دانشمندانی که غرور علمی، آنها را از پای درمی‌آورد و یا وسوسه‌های شیطان و هوای نفس، آنها را به بیراهه می‌کشاند، این جاست که باید خود را به خدا سپرد و از او هدایت خواست و از آنجا که عقیده به معاد، از هر چیز برای کنترل امیال و هوس‌ها مؤثرتر است، راسخان در علم با یاد آن روز از هوا و هوس‌ها و احساسات افراطی که موجب لغزش گردد خود را برکنار می‌دارند. مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی ✨💕✨💕👇👇👇 @moassese_nooralyaghin