•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• 《اِلهی قَدْ جُرْتُ عَلی نَفْسی فِی النَّظَر لَها فَلَها الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها.، الهی لَم یَزَلْ بِرُّکَ علیَّ ایّامَ حَیاتی فلا تَقْطَع برَّکَ عنّی فی مَماتی، الهی کیفَ آیِسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لی بعدَ مَماتی و اَنْتَ لم تُوَلِّنی الاّ الجمیلَ فی حیاتی》  معبودم بر وجودم در فرمان‌بردن از آن گناه بار کردم، پس وای بر او اگر او را نیامرزی، معبودم نیکی‌ات بر من در روزهای زندگی‌ام پیوسته بود، پس نیکی خویش را در هنگام مرگم از من قطع مکن. معبودم چگونه از حسن توجهت پس از مرگم ناامید شوم؟ درحالی‌که در طول زندگی‌ام مرا جز به نیکی سرپرستی نکردی؛  •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈•• 🌷بخش اولموضوع : تسویف درعمل ⁉️ زیانبارترین عمل درحیات دنیوی انسان چیست در این فراز از مناجات شعبانیه؛ امام علی علیه السلام چند نکته زیبا، لطیف و نورانی در مناجات خود با حق تعالی درمیان می‌گذارند؛ 🌷نکته‌ اول؛ بسیار قابل تامل در این فراز (تسویف درعمل) است که زیان بارترین عمل در حیات دنیوی انسان است که پیوسته گرفتار آن می باشد و مقصود تسویف در عمل این است که انسان به دلیل وسوسه های شیطانی و بی همتی کاری که باید در زمان خودش انجام بدهد انجام ندهد و به تأخیر بیندازد، مماطله و امروز و فردا کند و کار امروز را به فردا موکول کند، از موارد روشن تسویف، غفلت از توبه و کوتاهی کردن در تهذیب نفس است که انجام این فریضه مهم را به تاخیر بیندازد تا فرصت از دست برود و این بدترین ظلمی است که بندگان خدا به خودشان می کنند. 🔸امام صادق(علیه السلام) میفرمایند: «فتدارک ما بقی من عمرک و لا تقل غداً أو بعد غد، فإنّما هلک من کان قبلک بإقامتهم علی الأمانی و التسویف حتی أتاهم أمرالله بغتهً و هم غافلون» 📖(بحار الأنوار ج‏۷۶،) ↩️ پس ما بقی عمر خویش را دریاب و مگو فردا یا پس فردا؛ زیرا کسانی که قبل از تو می زیستند، به سبب دو چیز هلاک شدند: یکی باقی ماندنشان بر آرزوها، و دیگری امروز و فردا کردنها، تا اینکه (مرگ و) امر خدا ناگهانی آنان را گرفت؛ در حالی که آنان در غفلت به سر می‌بردند. 🔸امام خمینی (ره) در همین راستا می فرمایند: «از مکاید بزرگ شیطان و نفس خطرناک‏تر از آن، این است که به انسان وعده اصلاح در آخر عمر و زمان پیری می‏دهد، و تهذیب و توبه الی الله را به تعویق می‏اندازد برای زمانی که درخت فساد و شجره زقوم قوی شده، و اراده و قیام به تهذیب نفس، ضعیف بلکه مرده است.» ✅ از همین رو امام علیه السلام در این فراز می فرمایند: 👈اِلهی قَدْ جُرْتُ عَلی نَفْسی فِی النَّظَر لَها فَلَها الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لها: معبود من بر نفس خویش ستم کردم در اینکه برای تکاملش، امروز و فردا نمودم، پس وای به حالش اگر او را نیامرزی. ┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄ موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin