نکته‌ها: 1. «قسط»، در برابر تبعیض است، یعنى حقّ هر كسی را به خودش بدهند، نه دیگرى. 2. در این آیه، مفاهیم متعدّدى مطرح شده است؛ تربیت‌ «رَبِّی»، عدالت «القسط»، عبادت‌ «أَقِیمُوا»، جماعت‌ «وُجُوهَكُمْ»، دعا «وَ ادْعُوهُ»، نیت و اخلاص‌ «مُخْلِصِینَ لَهُ»، و حشر و قیامت‌ «تَعُودُونَ». 3. انسان، مأمور به قسط است. «أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ» و كردار زشت، خارج از دائرۀ قسط است. لا یأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ ... أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ. 4. پایبندى خالصانه به دین، زمینۀ گسترش قسط و عدل است. «أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَ أَقِیمُوا وُجُوهَكُمْ». 5. جلوگیرى از تبعیض، در كنار عبادت مطرح است. «بِالْقِسْطِ وَ أَقِیمُوا». 6. تربیت صحیح، در نظامِ عادلانه است و قسط، از شئون ربوبیت الهى. «أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ».