ابراهیم بن عباس می‌گوید: «وَ كَانَ اَلْمَأْمُونُ يَمْتَحِنُهُ بِالسُّؤَالِ عَنْ كُلِّ شَيْءٍ فَيُجِيبُ فِيهِ وَ كَانَ كَلاَمُهُ كُلُّهُ وَ جَوَابُهُ وَ تَمَثُّلُهُ اِنْتِزَاعَاتٍ مِنَ اَلْقُرْآنِ؛ مامون، امام رضا علیه السلام را با سؤال از هر چیزی مورد امتحان قرار می‌داد و امام علیه السلام پاسخ می‌گفتند و سخن امام و جوابهای ایشان و مثالهایی كه بیان می‌فرمودند، همه برگرفته از قرآن بود..» او در ادامه می‌گوید: «ووَ كَانَ يَخْتِمُهُ فِي كُلِّ ثَلاَثٍ وَ يَقُولُ لَوْ أَرَدْتُ أَنْ أَخْتِمَهُ فِي أَقْرَبَ مِنْ ثَلاَثَةٍ لَخَتَمْتُ وَ لَكِنِّي مَا مَرَرْتُ بِآيَةٍ قَطُّ إِلاَّ فَكَّرْتُ فِيهَا وَ فِي أَيِّ شَيْءٍ أُنْزِلَتْ وَ فِي أَيِّ وَقْتٍ فَلِذَلِكَ صِرْتُ أَخْتِمُ فِي كُلِّ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ؛ ایشان در هر سه روز یك بار قرآن را ختم می‌كردند و می‌فرمودند: اگر بخواهم می‌توانم در كمتر از سه روز هم قرآن را ختم كنم؛ ولی هرگز آیه‌ای را نمی‌خوانم، مگر اینكه در آن آیه تفكر می‌كنم و اینكه [آن آیه] در مورد چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است. و همین امر سبب شده است كه در سه روز قرآن را ختم كنم..» بحارالانوار، مجلسی، مؤسسه الوفاء، ج 49، ص 88. 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan