تِ رسول الله۹ و کسانی که به ایشان ظلم کردند، اظهار تنفر نمایند.
۴. خطبای اهل سنت، کتاب شرح المواقف را در خطبة نمازجمعه بخوانند و کلام تفتازانی در شرح المقاصد را برای مخاطبان خود بیان کنند و به گونه‌ای مردم را راهنمایی نمایند که اطمینان برای انسان حاصل شود که تابع و پیرو شجرۀ طیبۀ نبوی هستند و این بوی خوش شجره برای فلاح و رستگاریِ ایشان کافی است. همچنین از دادن آدرس شجرۀ خبیثه، متعفن و بدبوی اُموی به پیروان خویش جداً خودداری نمایند تا جامعه توان رشد و پویایی پیدا کند.
شهر مقدس قم/ نجم الدین طبسی
دوم شهریور ۱۴۰۱شمسی/۲۶محرم الحرام۱۴۴۴قمری
[۱]. کامل الزیارات، ابن قولویه، ص۱۷۶.
[۲] . «أن ما وقع بین الصحابة من المحاربات و المشاجرات علی الوجه المسطور فی کتب التواریخ، و المذکور علی ألسنة الثقات یدل بظاهره علی أن بعضهم قد حاد عن طریق الحق، و بلغ حد الظلم و الفسق»(شرح المقاصد، ج۵، ص۳۱۰).
[۳]. «و کان الباعث له الحقد و العناد، و الحسد و اللداد، و طلب الملک و الرئاسة و المیل إلی اللذات و الشهوات إذ لیس کل صحابی معصوما»(همان).
[۴]. «حُکْم قاتِل عُثْمَان: وقاتل الزبیر، وقاتل طَلْحَةَ، وقاتل سَعِید بْن جُبَیْر، وقاتل عمّار، وقاتل خارجة، وقاتل الْحُسَیْن. فکلّ هؤلاء نبرأ منهم ونبغضهم فِی الله، وَنَکِلُ أمورَهُمْ إِلَی الله عز وجل»(تاریخ الاسلام، ج۳، ص۶۵۴).
[۵]. ابن حزم بعد از اینکه توضیح می دهد مجتهد در اجتهاد خود اگر درست اجتهاد کند دو ثواب و اگر به خطا رود یک ثواب برای اوست ولی اجتهاد قاتلان عثمان را نمیپذیرد و میگوید: «وَلَیْسَ هَذَا کقتلة عُثْمَان رَضِی الله عَنهُ لأَنهم لَا مجَال للِاجْتِهَاد فِی قَتله لِأَنَّهُ لم یقتل أحدا وَلَا حَارب وَلَا قَاتل وَلَا دَافع وَلَا زنی بعد إِحْسَان وَلَا ارْتَدَّ فیسوغ الْمُحَاربَة تَأْوِیل بل هم فساق محاربون سافکون دَمًا حَرَامًا عمدا بِلَا تَأْوِیل علی سَبِیل الظُّلم والعدوان فهم فساق مَلْعُون»(الفصل فی الملل والأهواء والنحل، ج۴ ص۱۲۵).
[۶]. «عن غیاث البکری قال: سألت أبا سعید الخدری رضی الله عنه عن قتل عثمان، هل شهده أحد من أصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم؟ قال: نعم، لقد شهده ثمانمائة»(تاریخ المدینة المنورة، ج۴، ص۱۱۷۵).
[۷]. اشاره به آیه۱۸، سوره فتح. کسانی که پس از صلح حُدیبیه زیر درخت سدر بر پایداری و وفاداری بر نبوت و رسالت حضرت محمد۹ بیعت کردند.
[۸]. ابن حجر عسقلانی میگوید: «صحیح‌ترین تعریفی که در این‌باره ارائه شده این است: صحابی کسی است که پیامبر۹ را ملاقات کرده باشد...(الإصابة فی تمییز الصحابة، ج۱، ص۱۵۸-۱۵۹)
[۹]. «أما ما جری بعدهم من الظلم علی أهل بیت النبی (صلی اللّه علیه و سلّم) فمن الظهور بحیث لا مجال للإخفاء، و من الشناعة بحیث لا اشتباه علی الآراء، إذ تکاد تشهد به الجماد و العجماء، و یبکی له من فی الأرض و السماء، و تنهد منه الجبال، و تنشق الصخور، و یبقی سوء عمله علی کر الشهور و مر الدهور، فلعنة اللّه علی من باشر، أو رضی، أو سعی، و لعذاب الآخرة أشد و أبقی»(شرح المقاصد ج۵ ص۳۱۱).
[۱۰]. اشاره به آیه۶۰، سوره اسراء. مقصود از شجرۀ ملعونه، بنی امیه هستند(رک: کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۷۷۳).
[۱۱]. مثالب العرب، ص۷۲؛ ربیع الابرار، ج۳ ، ص۵۴۹؛ الاغانی، ج۹، ص۴۹؛ العقد الفرید، ج۶ ، ص۸۶؛ شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۳۶.
[۱۲]. رسول خدا۹ پس از فتح مکه، تمام دشمنان و مشرکان مکه را آزاد کرد و این گونه دستور فرمود: «إذْهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاءُ»(امتاع الاسماع، مقریزی، ج۱، ص۳۹۱؛ آثار الحرب فی فقه الاسلامیة،ذحیلی، ص۲۱).
[۱۳]. «وَ اعْلَمْ أَنَّکَ مِنَ الطُّلَقَاءِ الَّذِینَ لا تَحِلُّ لَهُمُ الْخِلافَةُ»(شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج۱۴، ص۳۵).
[۱۴]. شیخین، ص۱۵۹
[۱۵]. ابوهریره، ص۲۰۴، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۱۳۲ همین مضمون را از عبدالله بن عمر آورده است. العقد الفرید، ج۴، ص۱۶۰. دینوری در المعارف، ص۳۰نیز به همین مضمون اشاره کرده است.
[۱۶]. «رووا الاحادیث عن النبی فی فضل معاویة»(منهاج السنة، ج ۲، ص ۲۰۷).
[۱۷]. عُمدةُ القاری، ج ۱۶، ص ۲۴۹.
[۱۸]. فتح الباری، ج ۷، ص ۸۳.
[۱۹]. رک: ارشاد الساری، ج۶، ص ۱۴۱؛ وفیات الاعیان، ج ۱، ص ۷۷.
[۲۰]. شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۱۵، ص۱۷۶.
[۲۱] . سیراعلام النبلاء، ج ۱۴، ص۱۳۲ ـ ۱۲۹؛ وفیات الاعیان، ج ۱، ص ۷۷.
[۲۲]. الرسائل الکلامیّه، ص۲۹۲-۲۹۷.
[۲۳] . عن الحسن قال: أربع خصال کن فی معاویة لو لم یکن فیه منهن إلا واحدة لکانت موبقة انتزاؤه علی هذه الامة بالسفهاء حتی ابتزها أمرها بغیر مشورة منهم وفیهم بقایا الصحابة وذوو الفضیلة واستخلافه ابنه بعده سکیرا خمیرا یلبس الحریر ویضرب بالطنابیر وادعاؤه زیادا وقد قال رسول الله صلی الله علیه وسلم الولد للفراش وللعاهر الحجر وقتله حجرا ویلا له من حجر وأصحاب حجر مرتین(تاریخ طبری، ج۴، ص۲۰۸).
[۲۴]. السنة، ابو بکر بن خلال، ج۳
، ص۵