✳️ اساسِ حرکت، امید به خداست 🔻 در مناجات شعبانيه داريم: «اِلهي! لَوْ اَرَدْتَ هَواني، لَمْ تَهْدِني، وَلَوْ اَرَدْتَ فَضيحَتي، لَمْ تُعافِني» خدايا اگر خواری مرا می‌خواستی، هدايتم نمی‌كردی، و اگر رسوايی مرا می‌خواستی، مرا نمی‌بخشيدی. از اين طريق، خطر بی‌معنا بودن در زندگی برطرف می‌شود و امكان رسيدن به ساحل معانی و روحانيت مورد نظر انسان، ظهور می‌كند و انگيزه‌ای برای عملِ برتر پيش می‌آيد. در رابطه با آشتی با خدا اساس حرکت بر مبنای اميدی است که هر کس در رابطه با خدا در خود ايجاد می‌کند و متوجه است خداوند هر کس را که عزم رجوع به او کرده در هر شرايطی می‌پذيرد و در اين رابطه می‌فرمايد: «لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» هيچ کس جز کافران از رحمت و لطف خدا مأيوس نيستند. 👈استادطاهرزاده 📚 «انسان؛ از تنگنای بدن تا فراخنای قرب الهی» ╰┈➤ ورود 👇 ☀️ کانال مبلغان نور🔵 @mobaleghanenor