ح گفتنی است حقوق های نجومی، اختلاس و رانت خواری ها بلای جامعه شده است، حال آنکه اسلام تمام خطوطی را که منتهی به فساد مالی شود تحریم نموده است. می توان جریان مال و سرمایه را از نگاه دین به جریان خون در بدن تشبیه کرد که باید به صورت متوازن در سراسر بدن جریان داشته باشد به گونه ای که اگر خون در گوشه ای از بدن متراکم شود، باعث بیماری و فساد، و کم خونی در سایر قسمت ها می شود. تراکم سرمایه در دست طبقه ای خاص، موجب فقر و ناداری در طبقات دیگر است، این همان فساد مالی و اقتصادی است که اسلام به شدت از آن نهی کرده است. با این تفاسیر کاندیدای اصلح برای انتخابات ریاست جمهوری باید امین، پاکدامن و پاک دست باشد. کاندیدای اصلح و ضرورت تلاش برای سعادت گرایی دنیا و آخرت مردم بی تردید همۀ تلاش انسان ها باید بر این مسأله متمرکز باشد که دنیا و آخرت خود را آباد کرده و سامان بخشند. در تبیین این مدعا باید گفت انسان و عقل و فهم او، توان وضع صحیح این قوانین و مقررات را به اعتقاد ما ندارد زیرا او موجودی است که به همان اندازه که امکان صلاح و فلاح دارد استعداد فساد و طغیان نیز دارد، «إن الإنسان لیطغی أن رآه استغنی» و ظلم و جهالت و حرص و طمع ورزی به اموال و حقوق دیگران و عدم قناعت به حق خویش را نیز داراست و با این وصف چگونه ممکن است دینی که هدایت انسان به سمت سعادت دنیا و آخرت هدف اوست تنظیم نظامات اجتماعی را به تنهایی به خود انسان بسپارد و بر همه دست آوردهای عقل و تجربیات او در زمینه ساخت و سامان زندگی اجتماعی صحه بگذارد؟! حال آنکه در دین مبین اسلام همه افراد نسبت به هم مسئول هستند و امر به معروف و نهی از منکر نیز به همین لحاظ قرار داده است. متاسفانه عده ای می گویند نباید در جامعه امر به معروف و نهی از منکر وجود داشته باشد، ولی ما می گوییم عده ای از افراد جامعه نیازمند به راهنمایی هستند و اگر آنها را رها کنیم در حقیقت درهای جهنم را به رویشان باز گذاشته ایم. با این تفاسیر می گویم از جمله ویژگی های دینی کاندیدای اصلح این است که مدیر و مدبر باشد، آگاه باشد، خلاصه کسی باشد که هم دنیای مردم و هم دین مردم را حفظ کند. هم کشور را حفظ کند هم مکتب را حفظ کند. اتکاء به رضایت الهی و اجتناب از حزب گرایی و باندبازی بدیهی است حضور کاندیداها در انتخابات باید تنها برای جلب رضایت پروردگار باشد، نه برای ریا و خودنمایی، یا جلب آرای دیگران در انتخابات، یا تعریف و تمجید مردم، یا به قصد جمع کردن مرید و مشتری، و اموری از این قبیل، بلکه تنها و تنها به منظور جلب رضای الهی باشد. لذا مردم، آگاهانه وارد این عرصه سرنوشت ساز شوند تا کاندیداهای اصلح انتخاب شود. مردم گرایی؛ شاخصۀ کلیدی کاندیدای اصلح بی تردید مهمترین پشتوانه کار مدیران در پیشبرد اهداف بزرگ خود، حمایتهای مردمی و علاقه قلبی مردم به آنها است؛ و این پشتوانه در صورتی محفوظ می ماند که رابطه خود را با مردم از طرق مختلف مخصوصا از طریق تماس مستقیم حفظ کنند. لذا مدیر یک نهاد نباید رابطه خود را به کلی از مردم قطع کند و اخبار تنها از طریق مشاوران و مأموران اطلاعاتی که هم جائز الخطا هستند وهم امکان اعمال نظر شخصی درباره همه آنها همیشه وجود دارد به آنها برسد. زیرا ارتباط مستقیم مسئولان با مردم، هم محبت او را در دلها زیاد می کند، و هم افکار عمومی را برای کمک به پیشبرد اهداف برای او بسیج می نماید، و هم اطلاعات واقعی دست اول را دراختیار او می گذارد. اصولا هیچ تکیه گاهی برای زمامداران، مدیران و فرماندهان مهمتر از تکیه گاه مردمی نیست که اگر باشد کارها به سهولت و سرعت پیش می رود و اگر نباشد تلاش ها کم اثر و بیهوده است. طریق به دست آوردن این پایگاه علاوه بر موارد مذکور، نیازمند دلسوزی و صداقت و خیرخواهی برای مردم است. کوتاه سخن این که، پشتوانه مردمی و حمایت توده های جمعیت مخلص، کیمیای عجیبی در مسأله زمامداری و مدیریت اجرایی یک جامعه است؛ و راه به دست آوردن این کیمیا آن است که انسان برای آنها خدمت و دلسوزی کند، صداقت به خرج دهد، و رابطه همیشگی داشته باشد. و به یقین آن کس که پایگاه مردمی محکم تر و بیشتری داشته باشد برگزیده می شود و چون همکاری و هم یاری عموم با او بیشتر است برای این منصب اصلح می باشد. سخن آخر در خاتمه باید گفت رییس جمهور باید کسی باشد که همه این مولفه ها را بتواند انجام دهد. شخصی که همه این مصادیق را داشته باشد انتخاب اصلح است. البته اینجانب نسبت به هیچ یک از نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری اظهارنظر و توصیه ای نمی کنم، بلکه ما کلیات را بیان می کنیم و امیدواریم برای همه کسانی که می خواهند در انتخابات شرکت کنند دستور العمل مفیدی باشد. لیکن توصیه ام به همه مردم عزیز حضور هر چه با شکوه تر در انتخابات پیش رو است و از آنها می خواهم به نامزدی که اصلح بودن آن شرعاً برایشان ثابت شده است رای دهند. امیدوارم خداوند به ما