🔰🔰🔰(ادامه....) 🍃🌸🍂بعضی نفوس در مرحله حیوانیت اند، یک قدم از حیوانیت بالاتر نرفته اند. این گونه نفوس جز وسوسه های شیطانی چیزی در درونشان نیست.. حیوانی هستند به صورت انسان. دائمًا در فکر در فکر شکم، در فکر تن، خوردن، خوابیدن، پول درآوردن... به هر قیمتی و به هرشکلی. ✓اصلاً غیر از این چیزی سرش نمی شود. ♡اما انسان دریک درجه بالاتر، روح انسانی و روح ایمانی در او زنده است. او این گونه نیست، بلکه یک آدمی است دو شخصیتی، کأَنَّهُ دارای دو شخصیت است؛ هم نفس امّاره بر او حاکم است هم نفس انسانی و روح ایمانی. 💢این است که اگر کار بدی به حکم نفس امّاره انجام بدهد او می آید در مقابل ایستادگی می کند. 🔻اولاً تا آنجا که بتواند نمیگذارد، و ثانیاً اگر کاری کرد لااقل این قدر هست که به حسابش می رسد، می آید و می گوید:«ای دل غافل! این چه کاری بود من کردم ⁉️ 💢همین چیزی که ما به آن «وجـــــــــــــــــدان» می گوییم. 💡خدای متعال در درون هرکسی یک «وجدا» قرار داده است، این نور وجدان 💡سوسو می زند، منتها هرچه آدم بیشتر گناهکار باشد نور او ضعیفتر و فضا تاریکتر و غبارآلودتر می شود. 🎆این "نفس لوّامه"[به تعبیر دیگر وجدان انسانی ملامتگر] همان⚡️ بارقه انسانیت است که در خمیره و سرنوشت هر انسانی هست. 🍃🌸🍂پس «لا أقسم بالنفس اللّوامة» یعنی سوگند یاد نمیکنم به نفس ملامتگر، به وجدان ملامتگر، به آن 💫بارقه الهی در درون بشر همان که از انسان حساب می کشد..