/آیت الله جوادی آملی/ 💚 سیرت و سنت هر کسی بر اساس جهان بینی خاص او شکل می گیرد. 💚 کسی که مبلغ دانش او قلمرو طبیعت است، همه اخلاق و رفتار و نوشتار و گفتار او در مدار دنیا می گردد، بر خلاف کسی که با بینش توحیدی به نظام هستی می نگرد. 💚امیر المؤمنین علیه السلام نه تنها میزان عقیده، اخلاق و اعمال دیگران است، بلکه سنت و سیرت علوی همان آب حیاتی است که خضر هر عصری در مدار آن می گردد و در معاد به صورت کوثر ظهور می کند. «على عمود الدين» 💚 چون علی بن ابی طالب علیه السلام اهل ایمان به شهادت بود نه ایمان به غيب، عبادت خدا را به عنوان زیارت او تلقی می کرد و در تفسير «قد قامت الصلوة» ، چنین فرمود: «حان وقت الزيارة و المناجاة وقضاء الحوائج و درک المنی و الوصول إلى الله عز و جل و إلى كرامته وغفرانه و عفوه ورضوانه». 💚 چون عبادت علی بن ابی طالب شاهدانه بود و شاهد کامل هر چیزی را از منظر شهود می نگرد، نه از منظر اراده خود با میل دیگران در هر مورد که شهود وی عنایت دارد آنجا را مشاهده می کند و در هر موردی که شهود وی عنایت ندارد بی توجه است: از این رو کاملا بین دو قضیه تاریخی مأثور درباره آن حضرت می توان جمع کرد.(اخراج تیر از پای مبارک و اعطای عقیق انگشتری). 💚دعا و نیایش على به استناد حيات شاهدانه وی درخواست رؤیت کامل و شهود تام و زیارت مستمر خدا بوده است. «إلهي هب لي كمال الانقطاع الیک».