اهل زمین یلدا را #بلندترین_شب سال میدانیم...  از سالی 365 روزه؛ که فقط یک شبش به اندازه‌ی چند دقیقه بلندتر از شب‌های دیگر است! اما افسوس که یادمان رفته یلدای بلندی هنوز در هستی جاریست، که نه تنها از یک شب در یک سال؛ بلکه از هزاره‌ها هم بگذشته... نه تنها از چند دقیقه در یک شب؛ بلکه از هزاران ساعت هم بگذشته در گستره‌ی زمان :) یلدای بلند #غایب بودن مردی آسمانی در خلقت که اهل زمین فراموشش کرده‌ایم... مولاجان! یادمان رفته هر چه داریم به گوشه ی نگاه آسمانی توست؛ و این آرامش و آسایش زمینی همه از یُمن حضور روشن توست در خلقت! مولای من! قرار بود امسال #شب_یلدا در کنارمان باشی در زمین؛ قرار بود امسال شب یلدا فاتحه‌ی بلندی بخوانیم باهم برای غیبت؛ قرار بود امسال شب یلدا شعر #ظهور بخوانی برایم... قرار بود امسال شب یلدا برگ آخر قصه های بلند غربت را بخوانی و کتاب انتظار را ببندی :) سخنگوی زنده‌ی قرآنی، عشق من، بیا به جای #حافظ_خوانی خودت #قرآن بخوان! قرار بود امسال خودت باشی و برای #یلدا قرآنی بخوانی... برایم بخوانی که در آیه های روشنش تو را ظاهر ببینم! اما هنوز هم جای تو خالی مانده در کنارم دلم روشن به فرداهای زمین است! می آیی... جشنِ من برای خوش گذرانی های یلدا بماند برای ظهور :)