من... هروقت حالم گرفته بود... هرجا کم آورده بودم... از هرکسی که بُریده بودم... آمدم سراغِ تو! روُ که برنگرداندی؛ هیچ... که آغوش باز کردی و گفتی: بی‌خیالِ آدم‌ها... خودم تا تَهِ‌ش هستم! این دنیا که... روی خوشی به ما نشان نداد... تنها دلیلِ این زندگی... خودت هستی و... بس! سایه‌ات به سرمان! 🫀🫠