امروز سخنگوی دولت در جلسهء هفتگی با خبرنگاران و با پخش آواز همایون شجریان، چشمانش اندکی ابری شد! معلوم نیست این نم چشم، از بابت آهنگ بود، یا شعر، یا صدای همایون، یا همه‌اش، یا مثلاً هیچ کدام: خاطره‌ای در ذهن بانو مرور شد و...؛ اصلاً چرا باید در جلسات رسمی، آهنگ پخش شود؟ این کنسرت‌های هفتگی که فعلاً به اسم میهن‌دوستی شروع شده و از بنان، رسید به همایون و در آینده، احتمالاً به ... (که "ای ایران" را بازخوانی کرده) خواهد رسید، دقیقاً چه سودی دارد؟ خانم مهاجرانی! عوض این ژست‌های کسل‌کننده و بی‌مصرف، لطفاً به رییس‌تان بفرمایید ما مردم منتظر حمله به اسرائیلیم، تا کی منتظر بمانیم؟ اشک شما هیچ دردی از هیچ کسی دوا نمی‌کند. اگر خیلی مایلید ترانه گوش کنید و با آن گریه کنید، در ماشین یا منزل‌تان چنین کنید، نه در جلسهء دولت جمهوری اسلامی ایران. مهاجرانی در ادامه، باز هم مثل سابق، در باب حجاب گفت: "حجاب را با فشار و ضرب نمی‌توان ترویج کرد... هر امری که موجب نارضایتی مردم شود، حتماً خلاف مصلحت و امنیت است" مصداق فشار و ضرب در روزهای کنونی چیست؟ فقط یک مثال می‌زدند، خوب بود. در باب حجاب همه چیز رها شده تا باز این خانوم پشت تریبون، همان مهملات همیشگی را تکرار کنید. نارضایتی ما از این همه گرانی است؛ برایش چه کرده‌اید؟ نارضایتی ما از بابت انفعال، بی‌خیالی و ساده‌لوحی شما مسوولان در عدم پاسخ‌دهی به اسراییل است، که صد البته امری خلاف مصلحت و امنیت است، چرا به آن توجهی ندارید؟ @zohe72.کانال کمیل @modafeaan_hejab_shahrood