🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #براساس_زندگینامه_شهید_شمس_الدین_غازی #نویسنده_غلامرضا_کافی #قسمت_دهم خاطرم هست که چند روزی مادرم نبود؛ زیرا برای پرستاری و عیادت پدرش که مریض بود به یاسوج رفته بود در همان ایام یک روز وقتی وارد خانه شدم بوی خوش غذا همه جا را پر کرده بود . گفتم :حتماً خاله ام یا کسی از فامیل آمده و غذا درست کرده است. در حالی که کسی جز شمس الدین در خانه نبود. تاس کباب درست کرده بود و مرتب و با آداب تمام گذاشته بود وسط ,وقتی وارد اتاق شدم، پشت به من بود. کلاه دو گوشی عشایری روی موهای بلندش گذاشته بود و نشسته بود داشت تفنگش را که یک دم پُر یک لول بود, تمیز میکرد و گفت که میخواهم فیلم رئیس علی بازی کنم. القصه، وردهای شمس الدین سبب شد که نیروهای خشن و عصبانی گارد ،چیزی را نبینند همین که دوباره سوار ماشین شدیم ،نفس عمیقی کشید و شروع کرد به تشکر از خدا نفر جلو گفت :چی شده سیّد؟ گفت ،هیچ به خیر گذشت بعد دست کرد ته کیف و فتیله ها و چاشنی را درآورد داد به جلویی و گفت بکن تو جورابت. او هم همین کار را کرد. من تازه فهمیدم که چه اتفاقی افتاده! اگر چه از شمس عصبانی بودم؛ اما خوشحال شدم که گرفتار نشدیم. فقط گفتم: فکر نکردی من جواب آقامو چی بدم؟ خلاصه مابقی راه را با دعا و ندبه پشت سر گذاشتیم تا به شیراز رسیدیم. یادم هست که تمام راه را فقط یا صاحب الزمان می گفتم. وقتی به شهر رسیدیم ،سید وسایلش را که برای ساخت مواد انفجاری و نارنجکهای دستی که آماده کرده بود برداشت و رفت و اصلاً انگار نه انگار که به خاطر من و بچه ی مریضم به شیراز آمده است! #ادامه_دارد... @Modafeaneharaam