⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه السّلام ♦️ ♦️ جلسه پنجم - شبِ هفتمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۸ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت چهارم ⬇️⬇️ از دقیقه ۴۴ تا آخر 🔸 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) می‌فرمودند شبی در منزل قم در اتاق مطالعه‌ام نشسته بودم که دیدم چند نفر وارد اتاق شدند و حال اینکه تمام درهای منزل بسته بود. 🔹 بعد از اینکه وارد اتاق شدند، فرمودند آقای حسن‌زاده! می‌خواهیم شما را به دور کره‌ی زمین سِیر دهیم. 🔸 حضرت علّامه (ره) فرمودند در این لحظه، ناخودآگاه به یاد حدیث جناب رسول الله (ص) افتادم که فرمودند اگر برادر ما موسی، سکوت می‌کرد و حرف نمی‌زد، بنا بود که هزار صحنه از صحنه‌های زندگی‌اش را به او بنمایانند. و لذا من هم سکوت کردم و هیچ سوالی نپرسیدم. 🔹 حرف و کلام، انسان را مقیّد می‌کند. به همین دلیل فرمودند سعی کنید که اهل سکوت باشید نه اهل کلام. و لذا اگر شخصی این توفیق را داشته باشد که وقتی به محضر انسان بزرگی رسید، سوالاتش را از ایشان، به صورت سکوتی بپرسد و ایشان هم بتواند پاسخِ سکوتی به او بدهد، حقایق بسیاری برای فرد مکشوف می‌شود 🔸 در حالی که اگر شخص، سوالاتش را به لفظ در بیاورد و پاسخِ او هم به صورت لفظی باشد، باز در دلِ هر جوابی که می‌شنود، ده‌ها نقطه‌ی جهل برای او جوانه می‌زند و هزاران سوال جدید پیش می‌آید زیرا هم سوال مقیّد است و هم جواب، در حالی که حقیقتِ علم، مجرّد است و اطلاق دارد و محدود و مقیّد نیست. و لذا فرموده‌اند که علم، وجود است و وجود، محدود به هیچ حدّی نیست. 🔹 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) هم در آن ماجرا فرمودند سکوت کردیم و هیچ سوالی نپرسیدیم. بعد فرمودند مرا به طرف آسمان، بالا بردند و در کره‌ی زمین سِیر دادند و تمام اشیاءِ محیطِ زمین را با جزئیات معرفی کردند و من در تمام این لحظات، در سکوت محض، فقط می‌شنیدم. 🔸 حال ممکن است این سوال پیش بیاید که پس چرا جناب رسول الله (ص) در معراج خود، پیوسته از جبرئیل سوال می‌پرسیدند که مثلاً این گروه چه کسانی هستند؟ آن‌ها چه می‌کنند؟ و... 🔹 این است که فهم احادیث، صَعب مُستَصعَب است. گاهی اوقات بر اساس ظاهر روایتی، گمان می‌کنیم که آن را فهمیده‌ایم امّا ناگهان حدیث دیگری از راه می‌رسد و به طور کلی تمام یافته‌های ما را از حدیث قبلی، به هم می‌ریزد. 🔸 و لذا باید در الفاظ و کلمات احادیث، بسیار توغّل کرد چرا که تمام الفاظ و کلمات، مطلقا، دارای مراتبی از معانی‌اند نه اینکه تنها محدود به همین معنای خاصّی باشند که از دوران کودکی، از پدر و مادر و معلّم و استاد گرفتیم چه اینکه تمامِ مفاهیمی که از علومِ ظاهریِ فکری، برای ما حاصل شده است، ما را مقیّد و محدود کرده. 🔹 به همین دلیل است که وقتی می‌خواهیم حدیثی را معنا کنیم، تنها همین یافته‌های مفهومی، به ذهنمان می‌آید در حالی که معنای حدیث، بسیار فراتر از آن مفاهیم ذهنی و یافته‌های مفهومی ماست. و لذا هرگز نباید به معانیِ ظاهریِ آیات و روایات اکتفا کنیم. 🔸 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) در غزلی از دیوان خود، حضرت بقیّةالله (عج) را امیر قافله‌ی انسانی در سیر تعالی وجودی معرفی می‌کنند. این قافله، در حرکت است و هر کسی باید به اندازه‌ی خودش زحمت بکشد و به دنبال این قافله راه بیفتد و از آن به بعد کار نداشته باشد که چه می‌دهند. 🔹 اینکه بنشینیم و فقط منتظر باشیم که حضرت بقیّةالله (عج) تشریف بیاورند، در واقع نشان از این دارد که نمی‌خواهیم به راه بیفتیم زیرا به راه افتادن، سخت است و در مسیر، امتحانات و کُتَل‌های فراوانی از جمله مریضی، مشکلاتِ زندگی، اختلافات، مساعدت نکردن زن و مرد با یکدیگر و امثال آن برای انسان پیش می‌آید. به همین دلیل است که حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) فرمودند "الهی! جان به لب آمد تا جام به لب آمد". و لذا اصل این است که به راه بیفتیم. والحمد لله ربّ العالمین 🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0 آدرس کانال مدافعان ظهور در وبسایت👇👇 https://eitaa.com/modafeanzuhur‌