⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۴ تا دقیقه ۲۹ 🔸 مُعتَقَدات شیعه، بسیار سنگین است. لذا برای فهم آن‌ها باید زحمت بسیاری کشید و محضرِ بزرگانِ اهل علم را ادراک کرد. درست است که به دلیل غیبت تامّه، توفیق ادراک شخصِ حضرت بقیّةالله (عج) را نداریم، امّا این توفیق را بخواهیم که لااقل زیارتِ بزرگانی که در محضر حضرت بقیّةالله (عج) تشرّف دارند، برای ما حاصل شود. 🔹 بر اساس روایات، غیبت تامّه، تنها به شخصِ حضرت بقیّةالله (عج) تعلّق دارد که حضرت، در سال ۳۲۹ (ه.ق)، در توقیع مبارکی، به چهارمین نایب خاصّ خودشان فرمودند که بعد از خودت، دیگر کسی را به عنوان نایب من معرفی نکن چرا که غیبتِ تامّه واقع شده است "لَقَد وَقَعَتِ الغَیبَةُ التّامّة" 🔸 که گویا تمام انبیاء و ائمه (ع) و حتّی خودِ حضرت بقیّةالله (عج) هم به عنوان آخرین حجّت الهی، مُنتظِر وقوع غیبت تامّه بودند که از غیبت تامّه، به غیبت کبری هم تعبیر می‌شود. به عبارت دیگر، غیبت تامّه، از ابتدای دَحوُالاَرض، مُنتَظِرِ تمام انبیاء و ائمه (ع) بوده است. 🔹 در اصطلاح قرآن و روایات، کلمه‌ی اَرض، به سطح خشکی زمین اطلاق می‌شود نه کُره‌ای که بر روی سطح خشکیِ آن زندگی می‌کنیم. خودِ کُره، زمینِ در اصطلاح علم هیئت و نجوم و طبیعیاتِ حکمت است. 🔸 پس زمین در اصطلاح قرآن و روایات، به سطح خشکی گفته می‌شود آن هم نه همه جای آن بلکه سطحی از خشکی که بشر بتواند چهار فصل سال را در آن زندگی کند. به عبارت دیگر زمین، جایی است که بتوان در آن کشاورزی، دامداری و باغداری کرد. 🔹 بر اساس این تعریف، کوه‌ها، درّه‌ها، شوره‌زارها و کویرهایی که امکان زندگی و زراعت در آنجا نیست، جزء زمین محسوب نمی‌شوند. همچنین به دامنه‌های کوهستانی که در فصول پاییز و زمستان، بسیار سردند و قابلیت سکونت ندارند، زمین گفته نمی‌شود. 🔸 زمین، به جایی اطلاق می‌شود که انسان بتواند چهار فصل سال را در آن زندگی کند و بیارَمَد. به همین دلیل در آیاتی، کلمه‌ی اَرض با وصفِ قَرار آمده است که "اَللهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَرضَ قَراراً". 🔹 در قرآن کریم، شئون بسیاری، برای کلمه‌ی اَرض آورده شده است که همین امر، موجب شده تا این کلمه، معنای عمیقی پیدا کند. 🔸 مرحوم جناب امین الاسلام طبرسی، ذیل آیه‌ی ۲۲ سوره‌‌ی مبارکه‌‌ی بقره، لفظ "اَرض" را معنا می‌کنند به جایی که قَوائِمِ اَربَعه حیوان، در آن قرار بگیرد. قَوائِم، جمع قائم به معنای ستون است که چهار دست و پای حیوان به عنوان ستون‌های بدن او به حساب می‌آیند. و لذا زمین، به جایی گفته می‌شود که حیوان، با چهار دست و پای خود، بر آن می‌ایستد و آرام می‌گیرد. 🔹 بر این اساس، کوه، زمین نیست زیرا حیوان در آن قرار ندارد و نمی‌تواند در طول سال در آن زندگی کند. همچنین به جاهایی مثل شوره‌زار که هیچ غذایی در آن پیدا نمی‌شود و حیوان در آنجا قرار ندارد، زمین اطلاق نمی‌شود. 🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0 آدرس کانال مدافعان ظهور در وبسایت👇👇 https://eitaa.com/modafeanzuhur‌