☘🍁☘🍁☘🍁 🍂🍃🍂🍃 🌿🌱 🌸 🍀وقتی انسان به حقیقت خود رسید و به حق مؤدب به آداب الهی شد از آن پس سزاوار اخذ عطایای الهی می‌شود. همان‌گونه که خداوند بعد از هابیل به آدم فرزندی به نام "شیث" عطا کرد. البته رسیدن به این مقام چنان سنگین و لطیف است که حتی این‌طور نمی‌توانیم بگوییم که 《اگر من از او چیزی طلب کنم ممکن است، هم به او جسارت کرده باشم و هم او به من کم‌تر عطا کند، پس من به ذکر او مشغول می‌شوم تا نه جسارتی کرده باشم و هم این که موجب زیادتر شدن عطایایی از آن ناحیه شده باشم.》این خود یک نحوه گدایی و طمع‌داشتن است. انسان حتی هنگام جود کردن و بخشش نمودن آن حقیقت ازلی هم نباید توجهی به آن عطایا داشته‌باشد و بگوید 《حال من چیزی نمی‌گویم که او خودش بدهد.》 در این هنگام حقیقت انسان آیینه‌ی تمام‌نمای تجلیات الهی می‌شود که به آن "حقیقت محمدیه صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم" یا "صادر اول" نیز تعبیر می‌کنند. فقط انسان باید کاملا مواظب باشد که به هنگام گرفتن حقایق، تصرفی در آن‌ها نکند. (وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ) در آن مقام بزرگ‌ترین حقیقتی که به انسان می‌دهند "قرآن" است. و اتفاقا کلمه‌ی قرآن‌ هم به معنای جمع‌کردن است. در آن هنگام قرآن را به صورت یک حقیقت جمعی به شخص می‌بخشد. 🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0 آدرس کانال مدافعان ظهور در وبسایت👇👇 https://eitaa.com/modafeanzuhur‌