نامه‌ها بر نامه‌ها ۱۳ قسمت ۱ اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الْحَمْدُللّه رَبِّ العالمین , ثُم الصَّلاَةُ وَ السَلامُ علی جمیع الانبیاء و المرسلین و علی سیدنا ابی القاسم محمد (ص) و علی آله الطيبين الطاهرین المعصومین یکی از پندها و نصایح در این نامه‌ی شریف‌شان در صفحه ۴ این است که می‌فرمایند: قرآن صورت کتبیه‌ی انسان کامل، اعنی حقیقت محمدّیه (ص) است. ببین تا چه اندازه بدان قرب داری؟ همین طور که عبارت فرمودند پیغمبر اکرم را با تمام شئون وجودی‌اش که یک انسانی است که به کمال رسیده است و هیچ‌گونه نقصی در قلمرو انسانی او نیست. این حقیقت رسول الله را، خدای متعال به صورت یک کتابی برای ما نوشت که اگر کسی از انسان بپرسد که ما می‌خواهیم پیغمبر را درست آن‌طوری که هست بشناسیم، چه کتابی هست که پیغمبر را معرفی کند؟ جوابش این است که خود قرآن به عنوان شرح رسول الله است. پیغمبر متن است، قرآن شرح اوست. قرآن دارد پیغمبر را تفسیر می‌کند. اگر خدای متعال این قرآن را در رسول‌الله نازل کرد، سرّ تنزل‌اش این است که این کتاب در دسترس دیگران قرار بگیرد و اگر بخواهند پیغمبر را درست بشناسند، بهترین راه شناخت رسول‌الله آن الهامات و وحی و غیبی‌هایی است که از ناحیه‌ی جان خاتم انبیاء برای ما بازگو شد. بزرگ‌ترین معرّف هر کسی خود اوست، مثل این که نوشته‌ی هر کسی او را معرفی می‌کند. اگر کسی دست به قلم کرد چیزی نوشت، مکتوب او، معرّف کاتب است. این کتاب را می‌خوانیم می‌‌بینیم در ریاضیات است، می‌گوییم: مولف‌اش کیست؟ فلانی است. پس خود این کتاب مبیّن و معرّف شخصیت نویسنده است. آیا درست این کتاب را نوشته یا نه؟ اگر در این کتاب اشکالاتی باشد، معلوم می‌شود مؤلف و کاتب‌اش انسان قوی نبوده. اگر این کتاب در رشته‌ی خاص است معلوم است که مؤلف او فقط در این رشته به کمال رسیده. اگر کتابی است که همه جانبه است، معرّف شخصیت کاتب است، معلوم است که نویسنده یک شخصیت همه جانبه‌ای است، اگر قرآن یک کتاب جامعی است، که جفر جامع به تعبیر روایات ما، یعنی قرآن. جفر؛ علم به تمام حقایق عالَم است. هر رشته‌‌‌ی علمی که انسان را به تمام اسرار عالم بدون هیچ کم و کاستی، آگاهی بدهد، آن را می‌گویند علم جفر (اصطلاح است.) حالا این علم جفر یک وقتی از راه حروف است، یک وقتی از راه اعداد است، آن بحث‌اش مربوط به رشته‌ی خودش است. اما اصطلاح جفر، یعنی علم به تمام اسرار نظام هستی، که هیچ چیز در این علم فروگذار نشود: لایعزب عن علمه مثقال ذره. این علم جفر قرآن است. قرآن، علم به همه‌ی اشیاء عالم است، منتهی همان‌طور که ائمه‌ی ما فرمودند؛ باید قرآن را ثور کرد. ثور، اسم گاوی که زمین را شخم می‌زند، عرب می‌گوید ثور. به لحاظ این که گاوهای نر زمین را شخم می‌زنند، آن شخم زدن‌شان می‌شود ثور. می‌فرماید: هر کسی می‌خواهد ببیند قرآن چه‌طوری اسرار همه‌ی عالم در آن هست، باید قرآن را شخم بزند، زیر و رو کند معلوم می‌شود. و لذا قرآن جفر جامع است، هیچ کتابی از این کتاب بالاتر در نظام هستی نه قبلا بر انبیاء و علمای سلف آمد و نه از این به بعد می آید و اگر قائل به دوره، دوره هم بشویم، می‌شود استمزاج هم کرد. نه تنها در این دوره‌ای که الان پدر جدّ ما... کره‌ی زمین در یک جایش سر از آب در آورد به نام کعبه، دحو الارض شد. در اصطلاح علم هیئت آن کره را می‌گویند زمین، در اصطلاح قرآن، آن سطح خشکی را می‌گویند زمین. ارض قرآن سطح است. ارض علم هیئت کُره است. جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️ @modafeanzuhur 🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹