«اَ لَیسَ الله بِکافٍ عَبدَه...؟!» آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟! و چقدر نا جوانمردانه از کنار این آیه که نه این حرف خدا رد میشویم و باورش نمیکنیم..😔. حقیقتا او فقط او برای ما کافی است اما ما سراغ همه کس و هر چیزی می رویم جز او، اویی که خود فرموده من برای تو کافی هستم. تنها من برای تو کافی هستم. چرا سراغ اغیار می روی؟! چرا همه به چشم ما میان جز او؟! و چرا همه دل ما را می برند جز او؟! چرا دلبری کردن های همه به چشم ما می آید جز دلبری های خدا؟! یک لحظه تصور کن.. الان قیامت شده و خدا به تو میگوید: بنده من، من که بودم چرا همه را دیدی جز من؟! چرا همه به چشمت اومدن جز من!! چرا قلبت برا همه تپید جز من؟! مگر من از بین آن همه برای تو کافی نبودم؟! چه میتوانیم بگوییم در جوابش؟!😔 اصلا جز خجالت و شرم و سکوت، مگر جوابی هم میماند؟!💔 به هر طریقی قصد دارد به من و تو بفهماند که فقط خودش برای ما کافی است...اما انگار ما به خواب غفلت فرو رفتیم آن هم خوابی عمیق😣. تا دیر نشده از این همه خواب غفلت بیدار شویم،، چرا که در یک دل جای دو معشوق نیست!! یا الله یا اغیار...؛ انتخاب با خودمان است✋ «اللهم فَارحم قَلبِی...» :)❤️ 🍃🌱↷ 『 @modarese_novin